tag:blogger.com,1999:blog-46827607044668261082024-03-18T21:56:41.631-07:00Sundayliveilovesunday@live.comhttp://www.blogger.com/profile/06023649650313718539noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-4682760704466826108.post-87055764045342574582010-10-22T23:07:00.000-07:002010-10-23T00:10:13.978-07:00#เรียนรู้การใช้ MS-DOS 1:การเปิดหน้าต่าง Command Prompt<span style="font-weight: bold;">DOS</span> ย่อมาจากคำว่า<span style="font-weight: bold;"> Disk Operating System</span> เป็นโปรแกรมที่ทำงานอยู่ระหว่าง Hardware และ Application Software หรือโปรแกรมประยุกต์ที่ทำหน้าที่ในส่วนของการติดต่อกับผู้ใช้งาน<br /><br /><span style="font-weight: bold;">DOS</span> มีหน้าที่ควบคุมการทำงานของ Hardware และสนับสนุนคำสั่งสำหรับควบคุมการทำงานของ Application Software แม้ว่าปัจจุบันนี้ <span style="font-weight: bold;">DOS</span> จะลดบทบาทลงไปกว่าแต่เดิม เพราะระบบปฏิบัติการปัจจุบันเริ่มมีสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆให้กับผู้ใช้มากขึ้น แต่ <span style="font-weight: bold;">DOS</span> ก็ยังมีความสำคัญอยู่ โดยเฉพาะงานติดตั้งระบบ เช่น ลง Windows หรือเมื่อไหร่ก็ตามที่ไม่สามารถใช้งาน Windows ได้<br />วันนี้ เรามาลองเรียนรู้การใช้งาน <span style="font-weight: bold;">DOS</span> แบบง่ายๆกันค่ะ<br /><br />1.เริ่มที่การเปิดหน้าต่าง <span style="font-weight: bold;">MS-DOS Command Prompt</span> ขึ้นมา โดยคลิกที่ Run ที่อยู่ในหน้าต่างด้านล่างซ้ายมือของหน้าจอ<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizAPAJy_abXjReTPD0UVqfP3ycS707zeeGx3Do_AoLCa8uYAPRql9Nv1JN_AybxE3jRT3I0zR1O-TljYNdF60rDgIDdQNIimxHuH1xWUgKYl1glk7bFtMmpTB6Ydeb9BrzTROJ8c1K_RA/s1600/dos_1.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 331px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizAPAJy_abXjReTPD0UVqfP3ycS707zeeGx3Do_AoLCa8uYAPRql9Nv1JN_AybxE3jRT3I0zR1O-TljYNdF60rDgIDdQNIimxHuH1xWUgKYl1glk7bFtMmpTB6Ydeb9BrzTROJ8c1K_RA/s400/dos_1.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5531119668764081122" border="0" /></a><br />พิมพ์ <span style="font-weight: bold;">cmd </span>แล้วคลิก Run หรือ OK<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCiW4MS2Ky6opUTYX-aswYjV_HoR6eYCOi3Vx3jA4j7KN-07W1gd2Cltlk2Qpc660xoQ-gJ4Qyb_gI2xjrM8Fgw6tb8bA8nrqcKbw-CacggmGOLmqll1t2apzh14ga94kn9q8F3dvPBho/s1600/run-xp.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 347px; height: 190px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCiW4MS2Ky6opUTYX-aswYjV_HoR6eYCOi3Vx3jA4j7KN-07W1gd2Cltlk2Qpc660xoQ-gJ4Qyb_gI2xjrM8Fgw6tb8bA8nrqcKbw-CacggmGOLmqll1t2apzh14ga94kn9q8F3dvPBho/s400/run-xp.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5531120441489781698" border="0" /></a>ก็จะปรากฎหน้าต่าง Command Prompt อันสุดแสนจะคลาสสิคขึ้นมาดังรูป<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-6amp1Qu8jDAwbGHZsNXO4B1eUnkvyUDywFzWa3EfNXkzjR5fB16hylrGo3BdNkDWzUZlz6AOyt_1oIpJEWKqJ2NYUF1Y8HHOoYzcEnnVMEJKWuAcYlB8lFfgdqiXo3QrZWycsRpNqto/s1600/cmd.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 201px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-6amp1Qu8jDAwbGHZsNXO4B1eUnkvyUDywFzWa3EfNXkzjR5fB16hylrGo3BdNkDWzUZlz6AOyt_1oIpJEWKqJ2NYUF1Y8HHOoYzcEnnVMEJKWuAcYlB8lFfgdqiXo3QrZWycsRpNqto/s400/cmd.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5531120699085825538" border="0" /></a><br /><br />ทีนี้เรามาลองใช้คำสั่งง่ายๆกันค่ะ เริ่มที่การเรียกดูรายชื่อแฟ้มข้อมูลและรายละเอียดของไฟล์ต่างๆ โดยใช้คำสั่ง <span style="font-weight: bold;">DIR</span> จากรูป จะเป็นการเรียกดูรายละเอียดของแฟ้มข้อมูลในไดรว์ C<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixP2BiEb3RLJ9wjA8F9rLYxthX9ZuPdNzNopC0O-CEJAYKbhWsWK6_cAedocT3EjEdRypPLE2YR6LPUcYgLCxPM-Is9xUbyya4h6_dzu7MnvWav502RSylqJQ7U66nUgcuWJCXyG5BznI/s1600/dir.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 199px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixP2BiEb3RLJ9wjA8F9rLYxthX9ZuPdNzNopC0O-CEJAYKbhWsWK6_cAedocT3EjEdRypPLE2YR6LPUcYgLCxPM-Is9xUbyya4h6_dzu7MnvWav502RSylqJQ7U66nUgcuWJCXyG5BznI/s400/dir.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5531120896773891218" border="0" /></a><br />ซึ่งหากต้องการดูข้อมูลในไดรว์อื่น ก็สามารถกำหนดส่วนขยายต่อท้ายคำสั่ง DIR ได้ ดังตัวอย่าง เราต้องการดูข้อมูลใน ไดรว์ D ก็จะใช้คำสั่ง <span style="font-weight: bold;">DIR D:</span><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjY0OA85eAb-JIoLA0bN0TAdXhwgtnzHclaHuff7Xtu67Xw-yIaB-0yonW7eWizJ5f_FuOs9nXWknwm63yI_YXKHwbOdClkkV2zxWcnF5Fl7OP4v6Xkum683AuVHjeJXCy7Sya2az6Vwoo/s1600/dir_d.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjY0OA85eAb-JIoLA0bN0TAdXhwgtnzHclaHuff7Xtu67Xw-yIaB-0yonW7eWizJ5f_FuOs9nXWknwm63yI_YXKHwbOdClkkV2zxWcnF5Fl7OP4v6Xkum683AuVHjeJXCy7Sya2az6Vwoo/s400/dir_d.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5531121053205309282" border="0" /></a><br /><br /><br />ในส่วนของคำสั่ง DIR สามารถกำหนดรูปแบบของการแสดงข้อมูลได้โดยใช้<br />/P เพื่อให้แสดงทีละจอภาพ<br />/W เพื่อแสดงเฉพาะรายชื่อ<br />ต่อท้ายคำสั่ง DIR ดังตัวอย่างในรูป<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEir7tAtTNhMQPNU_g6pb3suFje7YNeEbxzkw0JcHw8MdSDr3xs4EjIi-eUbGJ2W8gUsm-3A6YaQCKgEagxrYCki1acXPDw0BxzQWhV_dIIoq4_lGqkCUoYPN67s0O5rWAC1hsYs8SQsmWs/s1600/dir_p.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 199px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEir7tAtTNhMQPNU_g6pb3suFje7YNeEbxzkw0JcHw8MdSDr3xs4EjIi-eUbGJ2W8gUsm-3A6YaQCKgEagxrYCki1acXPDw0BxzQWhV_dIIoq4_lGqkCUoYPN67s0O5rWAC1hsYs8SQsmWs/s400/dir_p.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5531121213453702946" border="0" /></a>ilovesunday@live.comhttp://www.blogger.com/profile/06023649650313718539noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4682760704466826108.post-57036523312515551872010-10-21T05:05:00.000-07:002010-10-21T06:54:48.017-07:00การนำเข้าข้อมูล Text มาไว้ในตาราง Excelการ <span style="font-weight: bold;">Import Text File</span> เข้ามาในตาราง<span style="font-weight: bold;"> Excel </span>จะใช้รูปแบบของไฟล์ข้อความที่มี cooma คั่น หรือที่เรียกว่า <span style="font-weight: bold;">CSV(Comma-Separated Value)</span> ซึ่งก็คือไฟล์ที่เก็บรายการข้อมูลในรูปแบบที่ใช้เครื่องหมาย comma เป็นตัวแบ่งข้อมูลในแต่ละ column ค่ะ อย่างเช่นไฟล์ตัวอย่างดังรูป<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaBKF2-d9t6rq3FPDpouGjq6EHSB7O4ILy0ljekXr_1o0lQV4KDLGYwd5BQ5xpYAcRQWAUyZMTB17YzNym3WbBqAZoqfKYErwWzOWTrtxsuGMisWdU_PMkCxbs-MOA0NXHvGoPxqnSdR0/s1600/csv.file.1.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 178px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaBKF2-d9t6rq3FPDpouGjq6EHSB7O4ILy0ljekXr_1o0lQV4KDLGYwd5BQ5xpYAcRQWAUyZMTB17YzNym3WbBqAZoqfKYErwWzOWTrtxsuGMisWdU_PMkCxbs-MOA0NXHvGoPxqnSdR0/s400/csv.file.1.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5530469609455625794" border="0" /></a><br />การ <span style="font-weight: bold;">Import text file</span> ดังกล่าวเข้ามาไว้ในตารางของ <span style="font-weight: bold;">Excel</span> สามารถทำได้โดยคลิกที่แท็บ <span style="color: rgb(51, 0, 0); font-weight: bold;">ข้อมูล ->จากข้อความ</span> เพื่อนำข้อมูลเข้า<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgB8aNy6qX_nt92PlFzwGlgF9XtUC9cfgsgjMJJ8E4n2-PXPxhC_o9hYJop6seENVbt7mp6AxKyL-V4quO7QsXgli0ik_-g6YBDwGwYwHdBp4OnrGQEQreq-_vnd9wEvWiM7iTWbHxJdFg/s1600/import_file1.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 350px; height: 335px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgB8aNy6qX_nt92PlFzwGlgF9XtUC9cfgsgjMJJ8E4n2-PXPxhC_o9hYJop6seENVbt7mp6AxKyL-V4quO7QsXgli0ik_-g6YBDwGwYwHdBp4OnrGQEQreq-_vnd9wEvWiM7iTWbHxJdFg/s400/import_file1.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5530491500172895826" border="0" /></a>จากนั้นเลือกไฟล์ที่ต้องการ ซึ่งในที่นี้ดิฉันจะเลือกไฟล์ที่มีชื่อว่า <span style="color: rgb(51, 0, 0); font-weight: bold;">คะแนน.txt</span><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLdwTHvobZJ_jqbhWrihMWwmoVy0Ahd9V7kWf9YCY8WrmauZuU9UFI37QM2X2_IqXH-LueVwKRpKAAwMUwDSTSvuEzu3jFMnUI3U-_6wSJF59VT7s8TR1cAagrzcivXrn1c6W6DXTivwA/s1600/import_file2.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 316px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLdwTHvobZJ_jqbhWrihMWwmoVy0Ahd9V7kWf9YCY8WrmauZuU9UFI37QM2X2_IqXH-LueVwKRpKAAwMUwDSTSvuEzu3jFMnUI3U-_6wSJF59VT7s8TR1cAagrzcivXrn1c6W6DXTivwA/s400/import_file2.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5530492267933836706" border="0" /></a>จากนั้นจะปรากฎหน้าต่าง <span style="font-weight: bold; color: rgb(51, 0, 0);">ตัวช่วยสร้างการนำเข้าข้อความ</span> ซึ่งจะให้เราเลือกชนิดของไฟล์ข้อมูลดั้งเดิมที่มี 2 แบบคือ <span style="font-weight: bold;">มีการใช้ตัวคั่น</span> และ <span style="font-weight: bold;">ความกว้างคงที่</span><br />เนื่องจากว่าไฟล์ที่ดิฉันเลือก Import เข้ามามีการใช้ comma คั่นระหว่างข้อมูล ดังนั้นจึงเลือก <span style="font-weight: bold;">มีการใช้ตัวคั่น </span>ดังรูปค่ะ จากนั้นจึงคลิกที่ปุ่ม <span style="font-weight: bold;">ถัดไป</span><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvXzbRY_BZz3Wr_UWoTq5gaitG0cnsB-QozreeAp1NXhf_tCqijiCilorQbbD0c-emSLGJ1fnBwGWl7UibTIcqVP-xk1X0yNHI3ZFVcL6l7t3mYqtsS_mAuJ4r6nxIgcXY91HJeYoIODc/s1600/import_file3.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 283px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvXzbRY_BZz3Wr_UWoTq5gaitG0cnsB-QozreeAp1NXhf_tCqijiCilorQbbD0c-emSLGJ1fnBwGWl7UibTIcqVP-xk1X0yNHI3ZFVcL6l7t3mYqtsS_mAuJ4r6nxIgcXY91HJeYoIODc/s400/import_file3.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5530493534947084130" border="0" /></a><br />ต่อไป ก็จะเป็นการเลือกค่าตัวคั่นที่มีอยู่ในข้อมูล ในที่นี้ดิฉันเลือก ตัวคั่นเป็น จุลภาค(,) ตามรูปแบบของตัวคั่นในไฟล์ที่ <span style="font-weight: bold;">Import</span> เข้ามา<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcGWFV-6gfRob0fYxMl3BjE-zNmo5zTsYGE6uF6EMS8lbdTMrxtcMybH3SqovHkiryrNuY2F8pylv-i5-VLmdiPP2tit3vFUKN_TLiWnvSljaylrd_RpnsZaEJWkYca98eu6ifTLpJVpk/s1600/import_file4.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 281px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcGWFV-6gfRob0fYxMl3BjE-zNmo5zTsYGE6uF6EMS8lbdTMrxtcMybH3SqovHkiryrNuY2F8pylv-i5-VLmdiPP2tit3vFUKN_TLiWnvSljaylrd_RpnsZaEJWkYca98eu6ifTLpJVpk/s400/import_file4.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5530494603216521266" border="0" /></a>สุดท้าย ก็จะเป็นการเลือกรูปแบบของข้อมูลในแต่ละคอลัมน์ ว่าเป็นข้อมูลชนิด ข้อความ,ตัวเลข,วันที่ ซึ่งเราสามารถตั้งค่าในแต่ละคอลัมน์ได้ตามที่ต้องการ เสร็จเรียบร้อยแล้วก็คลิกที่ปุ่ม <span style="font-weight: bold;">เสร็จสิ้น</span><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4g6ajwL7Z7uNyMJnynrxgxAXiakOK6ahMsEvQmdXqdiyJE-xVi3QdeA5yvm38vzb7xIRfpLQaLLqE-7BSx2cQgIFC4GQK9KrETkMrdvj3POvSAKMIrYyqyI3VoxJgEVs7brae0TREZik/s1600/import_file5.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 282px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4g6ajwL7Z7uNyMJnynrxgxAXiakOK6ahMsEvQmdXqdiyJE-xVi3QdeA5yvm38vzb7xIRfpLQaLLqE-7BSx2cQgIFC4GQK9KrETkMrdvj3POvSAKMIrYyqyI3VoxJgEVs7brae0TREZik/s400/import_file5.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5530495215915836050" border="0" /></a>จากนั้น โปรแกรมก็จะให้เราเลือกว่า จะให้นำ Import file ไปวางไว้ที่ไหน ซึ่งจากตัวอย่าง ดิฉันเลือกวางไว้ที่ Sheet 1,แถว A คอลัมน์ 1<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEja4UqKalfw2gwIHMciop7AZjyPJoYKTbBz0f6ajwEbsJErQjFOpSp_QJrd4BKrz5m-QB25zpjx_JEirUwtcMZoA1qiQLXOStXQwvN288Mjahma78Z19n5gOPy_R4dNWSfXRXi5hnCsKR0/s1600/import_file6.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 259px; height: 160px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEja4UqKalfw2gwIHMciop7AZjyPJoYKTbBz0f6ajwEbsJErQjFOpSp_QJrd4BKrz5m-QB25zpjx_JEirUwtcMZoA1qiQLXOStXQwvN288Mjahma78Z19n5gOPy_R4dNWSfXRXi5hnCsKR0/s400/import_file6.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5530496209808781586" border="0" /></a>ข้อมูลก็จะถูก Import ไปไว้ในตาราง Excel ตามที่ต้องการ<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4Hx00BpjYdEaXrwh_ofjJ2CT_Qb3ldfRpNkPtI-cd1BnqDDHvPf3mS-4nA0AYDbPotPrwvQybTYgPufsFUl-hOAwGNE1JROQy37ZkRgz4gpZo3V3UZsh5nvYPSWvebN5yNyNf9kuBfgQ/s1600/import_file7.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 369px; height: 120px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4Hx00BpjYdEaXrwh_ofjJ2CT_Qb3ldfRpNkPtI-cd1BnqDDHvPf3mS-4nA0AYDbPotPrwvQybTYgPufsFUl-hOAwGNE1JROQy37ZkRgz4gpZo3V3UZsh5nvYPSWvebN5yNyNf9kuBfgQ/s400/import_file7.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5530496907186273026" border="0" /></a>ilovesunday@live.comhttp://www.blogger.com/profile/06023649650313718539noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4682760704466826108.post-86639974414200279622010-10-19T11:48:00.000-07:002010-10-19T12:27:19.508-07:00รู้จักกับ Appservเชื่อหรือไม่ว่า โปรแกรม <span style="font-weight: bold;">Appserv</span> ที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในปัจจุบันนี้ ได้ถูกพัฒนาขึ้นมาโดยคนไทย<br />โดยผู้พัฒนาก็คือคุณ ภาณุพงศ์ ปัญญาดี ซึ่งสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีจาก สถาบันราชภัฏเชียงใหม่ คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี สาขาวิทยาการคอมพิวเตอร์ ซึ่งก็ต้องขอขอบคุณคุณภาณุพงศ์ มากๆค่ะ เพราะดิฉันเองก็ต้องใช้บริการชุดโปรแกรมนี้ในการทำโปรเจ็คส่งอาจารย์อยู่บ่อยครั้ง ^^<br />(ปัจจุบัน คุณภาณุพงศ์ ได้เปิดเว็บไซต์ <a href="http://www.appservhosting.com/index.php?op=about">AppServ Hosting</a> อยู่ค่ะ ใครอยากติดต่อใช้บริการก็เชิญได้ค่ะ ส่วนดิฉันไม่ได้ค่าโฆษณาหรอกนะคะ อย่าเข้าใจผิด 55+)<br /><br />สำหรับ<span style="font-weight: bold;"> Appserv</span> นี้ เป็นชุดโปรแกรมที่ได้รวมเอา Package หลักต่างๆดังต่อไปนี้เข้าไว้ด้วยกัน<br /> <span style="font-weight: bold;"> - Apache</span> เป็นโปรแกรมที่ทำหน้าที่เป็น Server ในเครื่องคอมพิวเตอร์<br /> <span style="font-weight: bold;"> - PHP</span> เป็นภาษาคอมพิวเตอร์ที่มีลักษณะเป็น Server-side scripting หรือสคริปต์ที่ทำงานบนบนฝั่งเซิร์ฟเวอร์<br /> <span style="font-weight: bold;"> - MySQL</span> เป็นระบบจัดการฐานข้อมูล สามารถใช้ร่วมกับ web server เพื่อให้บริการแก่ภาษา script อย่าง php ได้<br /> <span style="font-weight: bold;">- phpMyAdmin</span> ใช้ในการจัดการฐานข้อมูลใน MySQL<br />สามารถโหลด Appserv มาใช้งานได้ที่ <a href="http://www.appservnetwork.com/">http://www.appservnetwork.com</a><br /><br />สำหรับ<span style="font-weight: bold;"> Appserv</span> นี้อาจจะให้นิยามง่ายๆว่า เป็นโปรแกรมเพื่อจำลองเครื่องคอมพิวเตอร์ของผู้ใช้ให้เป็น Server ชั่วคราว ส่วนใหญ่จะใช้ติดตั้งไว้เพื่อการทดสอบหรือใช้งานภาษาในการ พัฒนาโปรแกรม พัฒนาระบบ อย่างเช่น Website ต่างๆ(อันนี้ดิฉันใช้บ่อย)<br /><br />และมีข้อดีคือมีโครงสร้างที่ไม่ซับซ้อน ใช้งานได้ง่าย ทำให้สามารถสร้าง Webpage ได้ง่ายขึ้นมาก เพราะหลายๆครั้งการที่ต้องติดตั้ง component ต่างๆเอง อย่าง MySQl ก็อาจจะมีปัญหาความเข้ากันไม่ได้กับ server ที่ใช้อยู่ เป็นต้น การใช้ <span style="font-weight: bold;">Appserv </span> ทำให้ลดเวลาในการ config ระบบต่างๆเหล่านี้ลงได้<br /><br />สำหรับขั้นตอนการติดตั้ง <span style="font-weight: bold;">Appserv</span> ลงในเครื่องก็ไม่ได้มีอะไรยุ่งยากค่ะ ซึ่งสามารถทำได้ตามขั้นตอนดังต่อไปนี้<br />1.คลิกที่ไฟล์ .exe ของ <span style="font-weight: bold;">Appserv </span>จะปรากฎหน้าต่างดังรูป คลิก Next เพื่อเข้าสู่ขั้นตอนต่อไป<br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJUBwyujeX7g_5VZjdvMKfRGTp-7EntWNtLs0xC1YjqcuwagYWRase-WKvE7Vnxoi6gEGG4JAm5vGgFaQR5B2esgLwkqFzM9Lm0KeVdENTJdf1Ts-h0tuRhES2OwjLTYPR01Pbg1o2TFU/s1600/appserve1.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 312px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJUBwyujeX7g_5VZjdvMKfRGTp-7EntWNtLs0xC1YjqcuwagYWRase-WKvE7Vnxoi6gEGG4JAm5vGgFaQR5B2esgLwkqFzM9Lm0KeVdENTJdf1Ts-h0tuRhES2OwjLTYPR01Pbg1o2TFU/s400/appserve1.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5529832497327103042" border="0" /></a>2. เลือก I Agree เพื่อยอมรับเงื่อนไขในการใช้งานของโปรแกรม<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEii-jpf2uDUFKVfPrtaBIXLbDqSO6uMp2NQYSp3hsbQN0hDTE9iBzuNURJJZXd8od-VMO-C3CnJTqV4vjpDJrQbJb0bXilMGajnYB4DoU5CJ8Y6BLsONUxbK2ELfZnmQtRlJBzv1-0R79M/s1600/appserve2.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 312px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEii-jpf2uDUFKVfPrtaBIXLbDqSO6uMp2NQYSp3hsbQN0hDTE9iBzuNURJJZXd8od-VMO-C3CnJTqV4vjpDJrQbJb0bXilMGajnYB4DoU5CJ8Y6BLsONUxbK2ELfZnmQtRlJBzv1-0R79M/s400/appserve2.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5529832638377004306" border="0" /></a><br />3. เลือกพื้นที่ที่จะนำโปรแกรม <span style="font-weight: bold;">Appserv</span> ไปติดตั้งไว้ ในที่นี้ดิฉันเลือกไดรว์ C:\<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlG15lo75tGeajv9zEbXzunGd2Y1ju9zqpFrKs4RWzHTKazI-N-BvgPriuU6fAL5eKyBorvdCLMfwB67vSIAG1UnUJoo9-7QLry6f5DOMZyTFUd812QJE6RKmvv9ZdMq5N-in3-ekcpMo/s1600/appserve3.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 312px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlG15lo75tGeajv9zEbXzunGd2Y1ju9zqpFrKs4RWzHTKazI-N-BvgPriuU6fAL5eKyBorvdCLMfwB67vSIAG1UnUJoo9-7QLry6f5DOMZyTFUd812QJE6RKmvv9ZdMq5N-in3-ekcpMo/s400/appserve3.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5529832827258795810" border="0" /></a><br />4. เลือก component ที่ต้องการจะติดตั้ง โดยคลิกที่ box ข้างหน้าของ component<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcNM2VwwAuFAhGHxgXp_kcErr5qE43xdIhvsUEnqDhlynykl__V_rHakZu-lOMgDMYU8cFMTfylD9lnMOgrzbV5iziYc-wXVWy5511gVl21IhuR962lWpI-iCznvbQx_eNTv3Q5vgq_dA/s1600/appserve4.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 313px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcNM2VwwAuFAhGHxgXp_kcErr5qE43xdIhvsUEnqDhlynykl__V_rHakZu-lOMgDMYU8cFMTfylD9lnMOgrzbV5iziYc-wXVWy5511gVl21IhuR962lWpI-iCznvbQx_eNTv3Q5vgq_dA/s400/appserve4.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5529832927011202418" border="0" /></a>5. ตั้ง password ที่จะใช้ล็อกอินเข้าไปจัดการฐานข้อมูล<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRdZwmoL0BR-_wy-d_sOMBx3UplCLTY3t8gktmGEr10jc2E-wzn_ySxnqm0PnqXbQyjuUoGn8Y0XnPGjqxx1c79pXBlmajX1AQmXxmiG37_GXjl_oePxyOkabQCZ2YEN7gKp6A3IKpNtA/s1600/appserve6.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 310px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRdZwmoL0BR-_wy-d_sOMBx3UplCLTY3t8gktmGEr10jc2E-wzn_ySxnqm0PnqXbQyjuUoGn8Y0XnPGjqxx1c79pXBlmajX1AQmXxmiG37_GXjl_oePxyOkabQCZ2YEN7gKp6A3IKpNtA/s400/appserve6.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5529833051791151218" border="0" /></a><br />6.<span style="font-weight: bold;"> Appserv</span> เริ่มทำการติดตั้ง ขณะนี้เราก็รอให้โปรแกรมติดตั้งให้เสร็จเรียบร้อย<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhg55QAgClMk-uOhGz2ruj-mnPIqpfmPndBYekMFC4EoX_j8TeMaZkQrrVG8ekTO5AayugYryicOuhq1MKj-tePrRT3fKCaBUQpnDWIk-uRBtNreb9aDHzSkhzyjqCmCQQEG1yxdywV5N4/s1600/appserve7.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 311px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhg55QAgClMk-uOhGz2ruj-mnPIqpfmPndBYekMFC4EoX_j8TeMaZkQrrVG8ekTO5AayugYryicOuhq1MKj-tePrRT3fKCaBUQpnDWIk-uRBtNreb9aDHzSkhzyjqCmCQQEG1yxdywV5N4/s400/appserve7.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5529833258810304242" border="0" /></a><br />7. โปรแกรมติดตั้งเสร็จสมบูรณ์ สามารถเริ่มการใช้งานได้แล้ว<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvPig4PcCn6PsAE6sXIwRu-mF-aBbrIXgL38Y522h-vQnE5PkNDvMpWG85HLo74YkBnN56zqVG-nhOk-EkuZp_R82zOMaHYNmUsnKp5Q3m9K4y6CpQmYU0PpjcWXpUdK5oQXqz6f5gp5Y/s1600/appserve8.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 311px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvPig4PcCn6PsAE6sXIwRu-mF-aBbrIXgL38Y522h-vQnE5PkNDvMpWG85HLo74YkBnN56zqVG-nhOk-EkuZp_R82zOMaHYNmUsnKp5Q3m9K4y6CpQmYU0PpjcWXpUdK5oQXqz6f5gp5Y/s400/appserve8.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5529839709687107762" border="0" /></a>8. ทดสอบการใช้งานโดยเข้า Web browser แล้พิมพ์ http://localhost ก็จะปรากฎหน้าจอดังรูปค่ะ<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpD6HMk7FbfBFcEhb9Njb77OYZmAP1Nk-PgJPe_d0wb3uddXtHyVn3DlmXahC1xW4xG7t7d8_642CbuvxX6R8_RVVcfmeDMkHzDrpROAia-onQtIPAYUNGdzCtj1oVLUAc4IhY-b_qoLY/s1600/appserve9.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 322px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpD6HMk7FbfBFcEhb9Njb77OYZmAP1Nk-PgJPe_d0wb3uddXtHyVn3DlmXahC1xW4xG7t7d8_642CbuvxX6R8_RVVcfmeDMkHzDrpROAia-onQtIPAYUNGdzCtj1oVLUAc4IhY-b_qoLY/s400/appserve9.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5529833346471527250" border="0" /></a>ขอบคุณข้อมูลจาก<br /><a href="http://th.wikipedia.org/wiki/AppServ">http://th.wikipedia.org/wiki/AppServ</a><br /><a href="http://www.appservnetwork.com/">http://www.appservnetwork.com</a>ilovesunday@live.comhttp://www.blogger.com/profile/06023649650313718539noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4682760704466826108.post-52617244097880237622009-04-08T08:39:00.000-07:002009-04-08T08:40:47.873-07:00คุณสมบัติของนางเอกละครไทยคือคุณสมบัติของนางเอกละครไทยที่ต้องมี ถ้าคุณจะเป็นนางเอก..<br /><br />๑. หมั่นซ้อมบทผู้ชายไว้ คุณอาจต้องได้ปลอมตัว<br /><br />๒. ทุกคนจะโง่หมด โดยเฉพาะพระเอกจะไม่รู้ว่าคุณเป็นคุณหญิง<br /><br />๓. ถ้าเป็นสาวจอมแก่น จ้องนายอำเภอหรือปลัดไว้ นั่นล่ะพระเอก<br /><br />๔. คุณจะเกิดมาเพียบพร้อมด้วยรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติและชาติตระกูล ถ้าไม่ใช่อย่ากังวล สุดท้ายคุณจะเป็นทายาทแล้วก็จะได้สามีรวย<br /><br />๕. นอกจากบทผู้ชายแล้ว ให้ซ้อมบทคนใช้ไว้ด้วย เพราะคุณอาจต้องปลอมตัวเพื่อสืบอะไรบางอย่าง แต่จะเป็นคนที่ยอดอัจฉริยะจริงๆ<br /><br />๖. บางคนอาจเติบโตมาในซ่อง แต่ไม่เป็นไรคุณจะบริสุทธิ์ผุดผ่อง และใฝ่ดีอยู่เสมอ<br /><br />๗. ถ้าผู้ร้ายปล้ำอย่าตกใจ เดี๋ยวพระเอกจะมาช่วยเอง แม้ว่าจะอยู่ไกลแค่ไหนก็ตาม<br /><br />๘. ถ้ามีใครขับรถชนพ่อแม่ พี่น้อง ญาติสนิทของคุณ ให้รู้ไว้เลยว่าคุณนั่นคือพระเอก<br /><br />๙. ถ้าตระกูลเธอมีความแค้นกับบ้านไหน ให้เล็งลูกชายบ้านนั้นไว้ คุณจะได้แต่งงานกับหมอนั่นแหละ<br /><br />๑๐. ในกรณีที่พระเอกมีเมียแล้วอย่ากังวล สุดท้ายนางนั่นจะตาย / เป็นบ้า / เป็นฆาตกรโรคจิต / เป็นคนผิดที่กดดันพระเอกมากไป พูดง่ายๆ คือคุณจะพ้นการถูกกล่าวหาว่าแย่งสามีชาวบ้านอย่างสบายใจ<br /><br />๑๑. ไม่ว่าภายนอกของคุณจะดูโชกโชนขนาดไหน ความจริงคุณคือสาวบริสุทธิ์แสนดี แต่มีเหตุทำให้คุณต้องร้ายกาจเพื่อประชดตัวเอง<br /><br />๑๒. ถ้าบังเอิญต้องย้ายไปอยู่กับญาติห่างๆ ที่มีคฤหาสน์หลังใหญ่ เบ่งเข้าไว้ คุณคือเจ้าของตัวจริง<br /><br />๑๓. ชายหนุ่มคนที่คุณคบด้วยตั้งแต่เริ่มต้นจะไม่ใช่พระเอก<br /><br />๑๔. คุณมักจะได้รับการศึกษาในระดับสูง โดยมากจะจบจากนอก อย่ากังวลคุณไม่ต้องรับผิดชอบการงานมากนัก นอกจากไล่จับพระเอกกับแต่งตัวสวยเสมอ<br /><br />๑๕. คุณอาจจะได้ไปเมืองนอก วันๆ คุณจะต้องหมกตัวอยู่ในห้องพักที่จัดไว้หลอกตาคนว่า เป็นห้องพักในปารีสหรือลอนดอนตามท้องเรื่อง และถ้าได้เดินก็บังเอิญจะต้องเดินผ่านเฉพาะที่สำคัญที่เป็นสัญลักษณ์ของ ประเทศนั้นทุกที<br /><br />๑๖. ถ้าคุณมีบทนอนหลับอย่างผาสุก ไม่ต้องท่องบท หน้าตาคุณจะได้รับการตกแต่งอย่างดีเลิศ ตื่นเช้าก็ไม่ต้องแปรงฟัน ผมเผ้าไม่มีวันยุ่งเหยิง<br /><br />๑๗. ถ้าคุณตกระกำลำบากมากในป่าดงดิบเมื่อไหร่ คุณจะได้ไปนครนายก สระบุรี ถ้ำ น้ำตกแถวๆ นั้นทุกเรื่องนั่นแหละ<br /><br /><br />เครดิตจาก คุณเวนัย-มารอวตาล จากเวป <a href="http://www.com-th.net">http://www.com-th.net<br /></a>ilovesunday@live.comhttp://www.blogger.com/profile/06023649650313718539noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4682760704466826108.post-39547109781988851262009-04-06T10:28:00.000-07:002009-04-06T10:45:31.122-07:00ความจริงในคณะถาปัดลาดกระบัง<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOdA2L-WZxr2xviUtr0UR0HjPSIZbJLzksinKOcc-3iiYI6mFMEcYDpFm9FK27x4ZehW8a8ieNGGMo6URFkBTY-S6aectP9HVu_M8STDuXEQ5JnWTxchJJKfgbBjFld1D-AGnJd-zmV6k/s1600-h/4996_8302008+85923+AM.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 154px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOdA2L-WZxr2xviUtr0UR0HjPSIZbJLzksinKOcc-3iiYI6mFMEcYDpFm9FK27x4ZehW8a8ieNGGMo6URFkBTY-S6aectP9HVu_M8STDuXEQ5JnWTxchJJKfgbBjFld1D-AGnJd-zmV6k/s320/4996_8302008+85923+AM.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5321632112633971058" border="0" /></a><br />ต่อจากภาคที่แล้ว มีวิศวะ ก็ต้องมีถาปัด<br />ก็คณะมันอยู่ใกล้กันซะขนาดเนี้ย ลองอ่านดูเผื่อใครอยากมีแฟนคณะนี้เผื่อจะได้เข้าใจเค้ามากขึ้น ( อืมมม แต่บางทีก็เข้าใจยากเนอะ : P)<br /><br />ความจริงในคณะถาปัดคณะถาปัดลาดกระบังมีจุดเริ่มต้นเมื่อปี 2497<br />มีทั้งหมด 5 ภาควิชา ซึ่ง5ภาควิชานี้จะมีบุคลิคลักษณะเป็นเอกลักษณ์<br />-เริ่มจากชาววิจิตรศิลป์จะแต่งตัวคล้ายกันในช่วงปี 1<br />-ส่วนชาวนิเทศน์จะไม่ค่อยใส่ชุดนักศึกษา<br />-พวกศอ.จะส่วมชุดชอปเข้าใกล้ห้องพักอาจารย์(ท่านนึง)ไม่ได้<br />-ส่วนสาวสน.ต้องดูให้ดีว่าของจริงรึเปล่า<br />-สถ. ไม่น้อยหน้าจะมีรุ่นพี่ท่านนึงที่ชื่อเข้ากับภาควิชาสถ.มาก ๆ จะเห็นเขาท่านนี้อยู่วนเวียนเรื่อยไปตามงานกินเหล้าต่าง ๆ ถ้านึกไม่ออกจะบอกให้พี่ตึกไง<br />-นักศึกษามักจะใส่กางเกงยีนส์=กางเกงนักศึกษา ส่วมรองเท้าผ้าใบ=รองเท้านักศึกษาและมักจะแอบใส่แตะเข้าห้องสมุด<br />-มี กิจกรรม 2-5หรืออาจจะ6รับ 1ซึ่งมีตลอดปี บางคนอาจจะคิดว่าเป็นกิจกรรมไม่สร้างสรรค์(มันสร้างสรรค์ให้น้องเราคอ >> >แข็ง)>><br />-มีโรงอาหารติดริมน้ำ ทั้งใหญ่และร้านอาหารเยอะ (ประชดหน่ะ ขำๆนะ หากแต่โรงอาหารจะมีคุณลุงท่านนึงที่สวมชุดคล้าย 2005 ทิวิ ฮูลา คอยเก็บจาน<br />-และยังมีสุนัข2ตัว ตัวหนึ่งมันอ้วนคล้ายหมู ฉลาดเฉพาะตอนเวลาอยากกิน และอีกตัวที่ทำปากสั่นน้ำลายฟูมปาก เวลามาเสนอหน้าขอกิน<br />-มีสนามฟุตบอลที่(เคย)ปราศจากหญ้า (ตอนนี้มีหญ้าแล้ว)<br />-มีสนามบาสที่ใช้ร่วมกับที่จอดรถ<br />-นักศึกษานิยมเดินกลับหอ แต่ต้องนั่งมอร์ไซด์มาเรียน(ไม่ทันแล้ว !)<br />-เป็นคณะเดียวของลาดกระบังที่โดยสารด้วยเรือได้<br />-ที่มีเป็นคณะที่พบเจอตัวเงินตัวทองเป็นเรื่องปกติเลย<br />-ระหว่างการเดินจากตึกไปโรงอาหารต้องอาศัยครีมกันแดดแบบ100เปอร์เซ็นต์<br />-ถึงจะไม่ดำนะ ยิ่งเดินไปวิจิตนะ อย่าให้บอกว่าแสบตัวแค่ไหน)<br />-ภาควิชาวิจิตรศิลป์มีร้านขายข้าวและลานฟุตบอลส่วนตัว<br />-ประตูหลังคณะสร้างมาเพื่อปิด...(อย่างนี้ไม่ต้องสร้างดีกว่า<br />-นัก ศึกษาปี 1 แรกๆจะเห่อไปกินข้าวที่วิศวะเพราะว่า "ติดแอร์" หลังจากนั้นซักพักนึง ต่อให้มีคนชวนไปกินที่วิศวะก็ไม่มีใครไปไม่รู้ทำไมเหมือนกัน>> เป็นอย่างนี้จริงๆนะไม่เชื่อน้องๆลองดูเพื่อนๆตัวเอง)<br />-Shop พลาสติคมีลุงคนนึงหน้าเหมือนแมวเปิด shop ไม่ตรงเวลา แต่ปิดก่อนเวลาประจำ เวลาจะขอแวคพลาสติคก็ต้องแล้วแต่อารมณ์ลุงแมว<br />-หมาที่โรงอาหารมีท่าไม้ตายเวลาขอข้าวคือ เอาปากที่น้ำลายฟูมๆ มาวางไว้ที่หน้าตักคนนั่งริม<br />-ร้านข้าวที่ชื่อครัวยายสม มีชื่อร้านอีกชื่อนึงคือ "ร้านป้าผี<br />-ป้าแอ๊ะที่ขายเครื่องเขียน มีอีกชื่อนึงว่า "ร้านหลอก<br />-ร้าน ป้าแอ๊ะจะมีช่วงเวลาปรับขึ้นราคาของบางชิ้นที่เกี่ยวข้องกับงานของนักศึกษา ที่ต้องซื้อกันครั้งละเยอะๆ เวลาที่ร้านป้าแอ๊ะขึ้นราคาก็คือเวลา "ส่ง Project ป้าแอ๊ะจะรู้ทันตลอดว่าเมื่อไหร่ภาคไหนจะต้องส่งงานอะไร ป้าแอ๊ะจะรู้หมดและปรับราคาของขึ้น เช่น โฟม ปกติราคา 15 บาท เวลาส่ง project ขึ้นเป็น 20 ทำนองนี้<br />- ร้าน Welcome คือร้านค้าที่ถูกลืม ร้าน Welcome จะมีคนเข้าไปซื้อเฉพาะเวลาที่ร้านป้าแอ๊ะของหมด<br />-ใน โรงอาหารจะมีสิ่งมีชีวิตที่น่าอัศจรรย์อยู่ 2 สิ่ง คือ ลุงสามตา กับ ป้าปลอม ลุงสามตาจะคอยเก็บทุกอย่างที่เรายังกินไม่เสร็จ ป้าปลอมจะดูละม้ายคล้ายป๊อป อารียา เวลาอายุ 184<br />-ผู้หญิงคณะเราจะมีทั้งหน้าตาแย่ที่สุดและสวยมากที่สุดในมหาลัย แต่เปอร์เซนจะเป็น 99 : 1<br />-ใครที่เพิ่งมากินข้าวในโรงอาหารใหม่ๆจะสะดุ้งกับเสียง ปึ๊ง ! เป็นระยะๆ แต่อีกหน่อยจะชินเอง<br />-ครัวยายสมอาหารอร่อย แต่เคยมีคนเจอขน.....ในจาน(คำคล้องจอง<br />-มีชอปที่เจ๋งที่สุดในประเทศไทย (ขอเน้นที่ชอปไม้อัพเกรดสุดๆตอนนี้ แต่คนคุมชอป...(ละไว้ในฐานที่เข้าใจ โดยเฉพาะชอปพลาสติก<br />-ผู้หญิงที่ฉลาดๆและน่ารักๆปี1จะรู้สึกเหมือนเรียนสบายกว่าคนอื่น<br />-ศอ.ปี1ต้องซื้อถุงยาง<br />-อีก ครึ่งนึงของโรงอาหารจะมีเด็กนิเทศน์นั่งกันตรึมมมม(ไม่กล้าเข้าไป>> >>>อ่ะ...) เป็นคณะที่มีที่จอดรถเหลือ ในวันแรกคุณอาจเดินวนอยู่ 2 รอบกว่าจะเจอห้องเรียน บนชั้น3ของตึกเรียนรวม<br />-ในวันที่ 2 ก็เช่นกัน<br />- มุขตลกในคณะเรา จะตลก ในคณะเรา<br />-ร้านไก่ปิ้งที่ตรงประตู จะมาขายทุกวันอร่อยมาก ถึงแม้ไก่จะดูแดงผิดปกติ แต่ก็ซื้อกินทุกวัน<br />-หมาที่โรงอาหารชื่อหิมะ เคยพังประตูในกีฬาไอดีมาแล้ว อีกตัวไม่รู้ แต่ชอบนอนละเมอเหมือนว่าจมน้ำ<br />-ใน คณะจะมีหมา 2 แก๊งค์ใหญ่ แก๊งค์หิมะ กะหมาแก๊งค์ช็อป 2 แก๊งค์นี้ไม่ถูกกัน หมาแก๊งค์ช็อป มีสมาชิกเยอะแยะ จ่าฝูงที่เด่นดัง คงเป็น ร็อตสจ๊วต หมาปั๊กเสียงแหบ ไอโบ้ หนึ่งในสมาชิกแก๊งค์หมาช็อป จะรู้จักและเข้ามาทักทาย ก็ต่อเมื่อคุณซื้อไก่แดงที่ประตูช็อปเท่านั้น<br />-แมว ในช็อปเซ ชื่อ ดำปรอด เป็นแมวอ้วนหนัก 6 กิโล และชอบไปนอนในกองงานเซรามิกส์ แต่มันก็เป็นแมวที่มีวิชาตัวเบาสูง เพราะไม่เคยเหยียบงานแตกเลย<br />-ช็อปเซ ถูกขนานนามว่าเป็นช็อปดูดพลัง แม้ว่าเข้าไปหาเพื่อนแค่ 5 นาที ก็รู้สึกเหนื่อยล้าได้ มีแต่เด็กเซเท่านั้น ที่สามารถต่อกรกับวิชามหาเวทย์ดูดดาวที่ช็อปเซได้<br />-แมวที่เก่งที่สุด คงเป็นดำปรอด เพราะสามารถขับไล่ไอโบ้จนวิ่งหนีมาแล้ว<br />-เค้าว่ากันว่า หากเจอตัวเห้. ในคณะ จะเรียนจบ 5 ปีแต่อย่าเจอหลายครั้งล่ะ เดี๋ยวจะทวีคูณ<br />-คณะเราตอนเช้าน่ากัวกว่าตอนกลางคืน ไม่เห็นมีไคเรยลมพัดทีเสียวสันหลัง<br />-ห้อง น้ำชายชั้นสี่ที่ตึกเรียนรวม จัดว่าเป็นที่ๆเหมาะแก่การปลดทุกข์(หนัก)ที่สุด เนื่องจากการที่ไม่ค่อยมีใครขึ้นไปใช้ ทำให้ทั้งเงียบ สะอาด แถมยุงยังน้อยกว่าชั้นล่าง ทำให้มีสมาธิในการ..เป็นอย่างยิ่ง<br />-หมาหิมะชื่อเรียกไม่ซ้ำ แล้วแต่จะตั้ง เพียงแค่คุณมีอาหารในมือ เรียกชื่อไรกูหันหมด<br />-อีก อย่างที่สังเกตได้ เวลาเรียนปกติจะไม่ค่อยมีคนที่ตึกแต่เวลาสอบคนมาจากไหนเยอะแยะไม่รู้ แถมแต่งตัวดี ไม่มีรองเท้าแตะ และก้อผู้ชายคณะเราตอนปีเด็กๆจะไว้ผมยาวรุงรัง หนวดเคราเพียบ แต่พอปี 5 เรียบร้อยอย่างกะเรียนแพทย์(ความหล่อที่ซ่อนอยู่ได้เปิดเผย ตรงข้ามกับผู้หญิง ซึ่งน้ำหนัก มักจะเพิ่มตามชั้นปี 55555<br />-มีคนบอกว่าตัว "เหี้_"ในคณะเรารสชาดเหมือนไก่<br />-ถ้าเด็กปี1เข้ามาใหม่จะมีดาวเด่น3-4คน แต่พอเวลาผ่านไปซักพัก(เมื่อทำใจได้แล้ว จะเริ่มเห็นถึงความน่ารักของน้องๆหลายๆคนมากขึ้น<br />-มีพี่คนนึงชอบแต่งตัวเหมือนศาลพระภูมิ ขับรถC แต่มีสาวซ้อนไม่ซ้ำหน้า<br />-อาจารย์วิจิตรชอบลงแข่งบอล...แล้วยังจาเก่งอีก<br />-เด็กถาปัดจาเก๋าไม่ออกตอนเดินผ่านสัตวบาล<br />-ถ้าคุณหน้าตาเรียบร้อยดูเป็นเด็กดี จาใส่รองเท้าแตะเข้าห้องสมุดไม่ได้<br />-ในทางกลับกัน...บางคนใส่ขาสั้นเข้าได้<br />-ใคร ก้อตาม(โดยเฉพาะเด็กสถ.)ที่ถูกพี่ปุ๊กจำชื่อได้ จะเหมือนต้องมนต์สะกด ทำให้ต้องซื้อข้าวแต่ของร้านพี่ปุ๊กกินอยู่ร่ำไป และจะรู้สึกระอักกระอ่วนใจ(และไม่สบายใจ)ทุกครั้งที่จะไปซื้อข้าวร้านอื่น กิน เหมือนกับว่าได้ทำผิดต่อคำสาบานอะไรสักอย่าง หรือแม้แต่ตอนกำลังที่จะเดินไปซื้อข้าวจากร้านอื่น แต่เมื่อได้ยินเสียงเรียกราวกับต้องมนต์ของพี่ปุ๊ก จะทำให้เกิดการต่อสู้ภายในจิตใจอย่างปั่นป่วนและรุนแรง แล้วในที่สุดก้อจะพ่ายแพ้แก่ใจ แล้วหันกลับไปซื้อข้าวร้านพี่แกกินอย่างคนไร้หนทางต่อต้าน และศิโรราบ..(ประสบการณ์จริง)<br /><br />ส่วนอันนี้มีแถม<br /><br />คุณจะรู้ว่าคุณกำลังเรียน'ถาปัด เมื่อ...<br /><br /><br /><br />- นาฬิกาปลุกบอกเวลาไปนอน ไม่ใช่ตื่น<br /><br />- ไม่อายที่จะหลับน้ำลายยืดในชั้นเรียน โดยเฉพาะวิชา construction<br />- รู้ว่ายู้ฮูกับพริตต์รสเป็นอย่างไร<br /><br />- คุณเฉลิมฉลองให้กับ space<br /><br /><br />- กาแฟกับกระทิงแดงไม่ใช่เครื่องดื่ม แต่เป็นอุปกรณ์ (เคยสังเกตเวลาพี่ทำทีสิส ป่าว<br />ขวดกระทิงแดง M 150 จะเรียงรายเต็มขอบหน้าต่างทั้งสองฟากของสตูดิโอเลย)<br /><br /><br /><br /><br /><br />- คุณตกใจเมื่อเห็นตึกใหม่ในมหาลัย<br /><br /><br />- คุณคิดว่าการสร้าง space เป็นไปได้<br /><br />- หลับติดต่อกันมากกว่า 20 ชั่วโมงในวันเสาร์-อาทิตย์ (ยิ่งถ้าช่วงทำโปรเจคไม่<br /><br />ได้นอนหลายวัน<br /><br />- พอส่งงานเสร็จ หลับเป็นตาย โจรขึ้นบ้านก็อาจไม่รู้สึกตัว)<br /><br /><br /><br />- ทะเลาะกับสิ่งไม่มีชีวิต<br /><br /><br /><br />- ผลอยหลับในห้องน้ำ(เป็นเรื่องปกติ ขนาดเปิดฝักบัวราดหัวอยู่<br /><br />ยังจะหลับให้ได้)<br /><br /><br />- น้อง ชายหรือน้องสาวของคุณคิดว่าตัวเองเป็นลูกคนเดียว 5555 (จริง!!!! ได้<br /><br />กลับบ้านน้อยมาก อยู่แต่สตู กับหอ ยิ่งปีสูงๆ นี่ สตูคือที่อยู่หลักเลย)<br /><br /><br /><br />- ฟังซีดีทั้งหมดในเวลาไม่ถึง 48 ชั่วโมง<br /><br />- ไม่ค่อยมีคนเห็นคุณในที่สาธารณะ (โดนเพื่อน ด่าประจำ = แกยังมีชีวิตอยู่<br /><br />อีกเหรอ -*-)<br /><br /><br />- ทำกุญแจบ้านหายแต่ไม่รู้ตัวเป็นอาทิตย์<br /><br /><br />- อาบน้ำ แปรงฟันในห้องน้ำข้างๆสตูดิโอ<br /><br /><br />- คุณพบประโยชน์ของการมีผมสั้นหรือผมเกรียน แล้วก็เริ่มจะชอบหัวล้านๆ<br /><br /><br /><br />- ใช้ฟิลม์หมดม้วนถ่ายทางเดินอย่างเดียว<br /><br /><br />- รู้ว่าเครื่องขายของอัตโนมัติเติมของกี่โมง<br /><br />- พกยาระงับกลิ่นตัวอยู่ตลอด<br /><br />- ตอนทำโมเดลจะรีไซเคิลของเก่งมาก (ถูกกกกกกกกก)<br /><br />- เวลาคุยกับคนอื่นเหมือนกับว่าจะพยายามร้องอะไรงึมๆงำ ๆ (อันนี้ก็<br /><br />แอบเป็นเหมือนกัน บางครั้งก็คุยกับคณะอื่นไม่รู้เรื่อง-*-)<br /><br /><br />- ลุกขึ้นมาเต้นอย่างเมามันตอนตีสาม ทั้งๆที่ไม่ได้กินเหล้าซักหยด (เริ่ม รั่ว<br /><br />สติแตก งานเดือดดดดดด ไม่ทันแล้วววว)<br /><br />- เขียนโน้ตด้วยปากกาเขียนแบบหรือโยเคน<br /><br />- คุณรวมอาหารสามมื้อเป็นมื้อเดียว (ประหยัดค่าอาหาร แต่โรคกระเพาะ<br /><br />ถามหาแทน)<br /><br /><br />- วันหยุดเป็นวันนอนเพิ่ม (การนอนเป็นสิ่งที่มีค่ายิ่ง)<br />- คุณมีรูปถ่ายตึกมากกว่าคน<br /><br /><br />- เอาแฟนไปเที่ยวที่ไซท์ก่อสร้าง<br /><br />- สามารถมีชีวิตอยู่ได้โดยไม่ต้องติดต่อกับคนอื่น กินอาหาร<br /><br />หรือโดนแสงอาทิตย์แต่ถ้างานปรินท์ไม่ออกนี่ขอตายดีกว่า (ใช่ !!!)<br /><br /><br /><br />- ใช้โฟโต้ชอป อิลลัสเตรเตอร์และทำเวบได้อย่างคล่องแคล่ว<br /><br />แต่ใช้ Excel ไม่เป็น<br /><br /><br />- เรียกชื่อจริงของสถาปนิกผู้ยิ่งใหญ่อย่างกับว่าเป็นเ พื่อน (แฟรงค์ คอร์บู มิส...)<br />แฟรงค์=แฟรงค์ ลอยด์ ไรท์<br />คอร์บู=เลอ คอร์บูซิเอร์<br />มิส=มิส แวน เดอ โรห์<br /><br />- ซื้อ Art4D room daybed หรือ บ้านและสวนทุกเดือนแต่ยังไม่ได้อ่านกว่าครึ่ง<br /><br />- ค่าใช้จ่ายกว่า50%จะหมดไปกับการเรียน+ทำงาน<br /><br />- <span style="font-weight: bold;">ท่านมักจะไม่ค่อยมีเงินกินข้าว แต่สามารถหาเงินมากินเหล้าได้-อ๊ากกกกกก เห็นด้วยที่สุด</span><br /><br /><br /><br /><br />- สิ่งที่ทำกันเป็นปกติ จะเป็นเรื่องผิดปกติสำหรับคนนอก<br /><br /><br />- เวลาคนบอก ดื่มน้ำสิงห์ คุณนึกถึงเหล้ามากกว่าน้ำเปล่า<br /><br /><br /><br /><br />- ตีสองตีสามเป็นเวลาปกติ แต่บ่ายสองบ่ายสามนี่มีอยู่บนโลกด้วยฤา?<br /><br />(นอนเร็ว คือ ประมาณ เที่ยงคืน นอนดึก คือ ตี 4-5 หรือ เช้า เลย )<br /><br /><br />- เปลี่ยนแนวไปฟังลูกทุ่งมากขึ้น หลังจากฟังซีดีทั้งหมดแล้วตอนเที่ยงคืน<br /><br /><br />- แบรนด์เนมของพี่สาวคือ แอร์เมส พราด้า ดีเคเอ็นวาย แบรนด์เนมของคุณคือ<br /><br />โคปิก มาสเท็ก สเต็ดเล่อร์<br /><br /><br />- คนอื่นพูดว่า "โล่งจัง" คุณพูดว่า "สเปซเยอะจัง"<br /><br /><br />- คณะอื่นเรียน 2-3วิชา ในครึ่งวัน แต่คุณเรียน2วิชาจนถึงเย็น<br /><br />(บางวันก็วิชาเดียวตั้งแต่ เช้า ถึงค่ำ)<br /><br /><br />- การไม่อาบน้ำ2-3วัน เป็นเรื่องปกติ<br /><br />- ยิ่งขึ้นปีสูงยิ่งเริ่มปัญญาอ่อน (เหอๆ ถูกต้อง)<br /><br /><br /><br />- เมื่อถึงจุดหนึ่งคุณจะสรรหาเพลงเก่ามาฟังมากกว่าการห าเพลงใหม่ฟัง<br /><br /><br /><br />- วิทยุเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด<br /><br />- น้ำประปาดื่มได้<br /><br /><br />- อาหารเหลือกินได้<br /><br /><br />- เสื้อเหม็น รองเท้าเหม็น กางเกงเหม็น ใส่ได้<br /><br />- เชื้อราในร่มผ้า เหมือนเครื่องแสดงความเป็นคนจริง<br /><br /><br /><br /><br />- วิชาที่ต้องอ่านหนังสือ ที่มีตัวหนังสือเกินครึ่งหน้า จะถูกพิจารณาในการอ่าน<br /><br />หลังสุด ทั้งๆที่อ่านหนังสือนิยาย ได้เป็นเล่มๆ<br /><br /><br />- 7/11 เพื่อนคู่ใจในยามดึก<br /><br /><br />- เวลานอนสำคัญกว่าแฟน................โดนทิ้งในเวลาต่อมา<br /><br /><br />- ไม่กล้ามีแฟน เพราะไม่มีใครพอจะรับได้ 555ilovesunday@live.comhttp://www.blogger.com/profile/06023649650313718539noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4682760704466826108.post-71888977838554877312009-04-06T10:19:00.000-07:002010-10-29T03:49:27.065-07:00ความจริงในวิศวะลาดกระบัง<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7JUdUWj4ZAsYJj6BUac0WRYAs6OLDfBT9rXEQiZxSLV9Dqfm5JKZ5Tt8DkBL1RH1M0xKQGI6gjYAOrQ6jf4uuamq-7gzMGSYaZEv9JNvwNWAqexosZXHUBEDb2pDwou7l4P83DAx0RhU/s1600-h/DSCN1488.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 320px; height: 265px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7JUdUWj4ZAsYJj6BUac0WRYAs6OLDfBT9rXEQiZxSLV9Dqfm5JKZ5Tt8DkBL1RH1M0xKQGI6gjYAOrQ6jf4uuamq-7gzMGSYaZEv9JNvwNWAqexosZXHUBEDb2pDwou7l4P83DAx0RhU/s320/DSCN1488.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5321629609495461634" border="0" /></a><br />เค้าเล่ามาอีกทีอ่ะ อยากรู้ต้องลองไปดู<br />( อย่าเชื่อจนกว่าจะได้พิสูจน์ อิอิ)<br /><br />1. ถ้าอยู่แต่ในคณะนานๆไม่ออกไปไหน ไปเดินสยาม จะเห็นสาวที่สยามสวยกว่าปกติมากๆๆๆๆ เหมือนไปเดินบนสวรรค์แล้วเจอนางฟ้า<br /><br />2. เหตุผลหนึ่งที่หนุ่มวิศวะกินเหล้าเพื่อให้สาวในคณะดูสวยขึ้น-อืมม สาวๆก็คงคิดแบบเดียวกัน<br /><br />3. สาวปี1พอขึ้นปี2ความน่ารักจะลดลงครึ่งนึง(หรือมากกว่านั้น)-แต่หนุ่มๆความน่ารักหายไปไหนหมดไม่รู้ ไม่น่าเชื่อ!!!!!!<br /><br />4. โรงอาหารวิทยารสชาติห่วย แต่ก็ยังชอบไป<br /><br />5. ตอนลอยกระทงไปลอยที่จุฬากันเยอะมาก(พอเข้าใจ)-จริงแฮะ<br /><br />6. กระทิงแดง ตอนเมากินกับเหล้า ตอนใกล้สอบ กินเพียวๆ11 freashyสาวคณะนี้ เป็นโอกาสที่ ญ จะหาแฟนได้ดีที่สุดในชีวิต<br /><br />7. ปลาในบ่อข้างโต๊ะห้องจะเจริญเติบโตดีมาก เพราะได้กินแต่ของดี ๆ<br /><br />8. ตึกกิจ เป็นตึกที่สกปรก สลัม โสโครกที่สุด แต่เป็นที่ๆอบอุ่นที่สุด<br /><br />9. เพราะความอบอุ่นนี้บางคนจึงใช้ตึกกิจแทนหอพัก<br /><br />10. ชุมนุมคอมพิวเตอร์ มีคอมพอๆกับฃุมนุมอื่นแหละ<br /><br />11. ถ้าไม่หาแฟนนอกคณะ หนุ่มหล่อๆบางคนอาจไม่มีโอกาสมีแฟนเลย<br /><br />12. ตัวคณะติดกับถาปัด แต่ไม่ค่อยได้เจอกันเลย<br /><br />13. อ.เขี้ยวสุดๆ<br /><br />14. ร้อนดั่งทะเลทราย แค่เดินไปกินข้าวก็จาตายแล้ว<br /><br />15. ดอกไม้ประจำคณะวิศวะ คือ ดอกชงโค ซึ่งเป็นดอกเดียวกับดอกไม้ประจำคณะอักษรจุฬา น่าจะอยู่คู่กันจริงๆ<br /><br />16. ชาวเกย์ส่วนใหญ่พวกวิศวะทั้งนั้น :0<br /><br />17. มีรับน้องหลายงานดี ทั้งคณะ ห้อง ภาค ชุมนุม สนุกมาก แต่ก็ทำให้รุ่นพี่ต้องเปลืองหน่อย<br /><br />18. ชุมนุมส่วนใหญ่เหมือนกันคือ มีคอม 3-4เครื่อง มีคนนอนเฝ้า มีการ์ตูน แล้วก็มีเหล้าในวันเทศกาล<br /><br />19. ช่วงปิดเทอม ปีใหม่ หรือหยุดยาวอะไรก็ตาม ที่นี่จะเงียบเหมือนป่าช้า<br /><br />20. ลาดกระบังมีอินเตอร์ด้วย แต่อยู่ตรงไหนไม่ทราบไม่เคยเห็น<br /><br />21. ตึกเอนอกจากสิ่งที่มองไม่เห็นคอยเฝ้าและรปภ.แล้ว ก็จะมี มนุษย์อ้วนแว่น เป็นคล้ายๆผีเฝ้าห้องคอมด้วย และชอบขอเบอร์และบางทีแอบดูเด็กวิดวะ<br /><br />22. หากมาคณะวิดวะ หากไม่ได้ชิม แฮมเบอร์เกอร์ปลิดวิญญาณร้านป้าเอม ก็แสดงว่ายังมาไม่ถึง<br /><br />23. บ่อโปรจะติดกับโต๊ะห้องสอง ซึ่งหากใครตกลงไป ก็จะมีความเชื่อกันว่าเทอมนั้นจะ . . .<br /><br />24. ร้านอาหารอิสลามเป็นร้านอาหารที่ขายดีที่สุดในโรงอาหารตึกเอ ควบคู่กับร้านข้าวมันไก่ในโรงอาหารแอร์ ขายดีมากๆ<br /><br />25. รับรุ่น 42 เป็นรุ่นที่เจออาถรรพ์มากที่สุด เนื่องจากเป็นปีแรกที่รับภาคพิเศษ (แต่ก็จบลงด้วยดีและเป็นเพื่อนกันหมด)<br /><br />26. รุ่น 1 วิศวะ ตอนนี้(หายากมาก)อยู่ที่ภาคโทร 1 คน(ท่านอื่นหายากมาก) เรียกกันว่า อ.ป๋า ท่านจะใส่เสื้อหม้อฮ่อมลองไปแอบดูได้<br /><br />27. ลาดกระบังเป็นที่แรกของประเทศไทยที่เปิดหลักสูตรสอนวิศวกรรมไฟฟ้าระดับเปริญญาเอก<br /><br />28. ชั้น 5 ตึกเอ จะมีศาลภูมิตั่งอยู่ในห้องน้ำหญิง<br /><br />29. ลาดกระบังเป็นที่แรกที่ดูถ่ายทอดสดฟุตบอลโลกในอดีตกาลเนื่องจากเสาโทร<br /><br />30. ทะเบียนคณะวิศวะลาดกระบัง ถือว่าห่วยที่สุดในโลก ด่าเก่งที่สุดในโลก<br /><br />31. เกรดคณะวิศวะลาดกระบัง ออกช้าที่สุดในโลก<br /><br />32. ชุดนอนของพนักงานเฝ้าตึกของคณะวิศวะลาดกระบังคือชุด รปภ. พอใส่ปุ๊บจะหลับในทันที นักศึกษาสามารถเดินไปหยิบหมวกของรปภ.ได้ในขณะทำงาน<br /><br />33. หากจะนัดเดทกับเด็กวิศวะ ตอน 11 โมง ต้องนัดตั่งแต่ 6 โมงเช้า<br /><br />34. ช็อปของวิศวะ ทนทานมาก สามารถใส่ได้โดยไม่ซัก บางคนทำสถิติไม่ซักถึง 2ปี ยังมี (ดำรงค์ความขลังและความเหม็นไว้อย่างลงตัว)<br /><br />35. ข้าว ของร้านอาหารแถวซอยเกกีทั้งแถบจะใช้กรวดแทนข้าว แข็งมากมาย<br /><br />36. คณะทูตที่เชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างวิศวะ-ถาปัด คือ ตัวเงินตัวทอง มันจะเดินข้ามไปมาอย่างองอาจและไม่กลัวรถ โดยจะเห็นบ่อยในบริเวณคณะวิศวะและถาปัด ซึ่งไม่ต้องสงสัย เพราะมันกำลังทำการเจรจาทางการทูต<br /><br />37. ตึกเอ เป็นตึกแรกของที่นี่ ซึ่งมีตำนานเรื่องสยองขวัญมากมายรวมถึงตำนานรักหนุ่มวิศวะ-สาวถาปัด<br /><br />38. หากใครอยากเช็คเรตติ้งแฟนให้พามาที่โต๊ะห้องในตอนกลางวัน แล้วสังเกตลูกตาของว่าที่วิศวกรทั้งหลาย<br /><br />39. พระบรมสารีฯพระจอมเกล้าฯของลาดกระบังจะทรงยืนแต่อีกสองที่ทั้งพระนครเหนือและบางมด จะทรงนั่ง<br /><br />40. ถ้าขึ้นชื่อว่าเสียงดังเมาไม่รู้เรืองแหกปากร้องคาราโอเกะที่หอนี่ยกให้วิดวะเป็นอันดับหนึ่งเลย<br /><br />41. คณะวิศวะ เป็นคณะที่มีหนุ่มหล่อเยอะที่สุดและก็เกย์เยอะที่สุด(น่ากลัวมากเพราะดูไม่ออก)<br /><br />42. หากคุณต้องการชมสนามบินสุวรรณภูมิจากมุมสูง เราขอแนะนำให้คุณขึ้นไปอยู่บนดาดฟ้าตึก 12 ชั้น คณะวิศวะ ซึ่งจากที่นี่คุณจะเห็นทั้งรันเวย์จากมุมสูงและเครื่องบินระยะประชิดทุก ๆ 2 - 3 นาที<br /><br />43. ช่วงสอบ midterm กะ final จะไปนั่งอ่านหนังสือที่ตึก 12 หรือไม่ก้อโรงอาหารหน้าตึก 12 แต่ส่วนใหญ่จะเมาท์กะกินแล้วก้อดูหนุ่มๆ มากกว่า คิคิ<br /><br />44. ที่คณะวิศวะมีร้านขายหมูปิ้งที่อร่อยที่สุดในโลก โดยร้านจะเป็นซุ้มเล็ก ๆ ตั้งอยู่หน้าทางเข้าภาคเครื่องซึ่งส่วนใหญ่เด็กภาคเครื่องก้อจะฝากท้องไว้ ที่ร้านนี้ แต่ต้องระวังให้ดี...เพราะความอร่อยนี้เองที่ทำให้คนที่กินเข้าไปก่อนไป เรียนไปหลับฝัน D อยู่ในห้องเรียนเป็นประจำ<br /><br />45. มีรถไฟจอดส่งถึงหน้าคณะ และเป็นที่เดียวในประเทศไทย (ของเค้าดีจิง)<br /><br />* ห้อง สโมสรนักศึกษา (ซึ่งถูกเรียกว่า สโมฯ) เป็นสถานที่ที่จะมีเด็กปี 1 ใช้บริการมากที่สุด เพราะตอนทำกิจกรรมเชียร์ต้องมาลาป่วยที่นี่<br /> * อ้อเกือบลืม ซื้อเข็มกลัดปกเสื้อกะเข็มขัดที่นี่ก็ได้<br /> * สโมฯ มีแมวลายเสือที่โคตรซุปเปอร์น่ารักมากๆ อยู่สี่ตัว ปัจจุบันโตหมดแล้ว และกำลังขยายเผ่าพันธ์ความน่ารักไปเรื่อยๆ จนกว่าจะกลืนกินคณะวิศวะจนหมด<br /> * ตึกกิจกรรมนักศึกษา (ถูกเรียกว่า ตึกกิจฯ) ก็มีแมว แต่ไม่น่ารักเท่า<br /> * ตึกกิจกรรมนักศึกษา มักถูกใช้เกี่ยวกับกิจกรรมที่ไม่เกี่ยวข้องกับการศึกษาซักเท่าไหร่<br /> * ห้องน้ำตึกกิจฯ มีที่อาบน้ำ สบู่ ยาสีฟัน และแปรงที่ใช้กันยกตึกกิจอยู่ด้วย<br /> * ไม่สามารถใช้ห้องน้ำตึกกิจทำธุระหนักได้ เพราะจะเกิดปฎิกิริยาย้อนกลับ และ... ขอไม่พูดดีกว่า<br /> * โรงอาหารวิศวะจะไม่เปิดขายเมื่อเราอยากกินมัน<br /> * เป็นสถาบันเดียวที่สามารถใส่ยีนส์เข้าไปสอบได้ (โดยส่วนใหญ่น่ะนะ)<br /> * ตึก ECC เป็นที่รู้จักกันว่าคือตึกภาค POWER แต่จริงๆแล้ว มี 3 ภาคอยู่ในตึกนี้นะ<br /> * ห้องโปรเจคภาคคอม มักใช้เล่นเกม เพราะเนทแรงชิบ (แต่เปิด BIT ไม่ได้ โดนแบน)<br /> * ตกดึก เนทที่ศูนย์คอมพิวเตอร์สามารถแรงได้ถึง 100 Mb/s (ฟังไม่ผิดหรอก จริงๆ นะ)<br /> * หอทิพย์วารี เป็นหอที่ต่อให้หมาเห่าเสาไฟฟ้า ไฟก็ดับได้<br /> * ถ้าเราเอาระเบิดอิเล็กทรอนิกส์ (EMP) ไปยิงใส่ตึกศูนย์คอมฯ เค้าบอกว่าเซิร์ฟเวอร์เค้ายังปลอดภัยล่ะ !!<br /> * วิศวะมีสาวสวย จริงครับ... แต่มักถูกจับจองจนหมดเกลี้ยงภายใน 3 วันแรกของการเปิดเทอมแล้วล่ะ<br /> * ตอนเราจะส่งโปรเจค อาจารย์ภาคคอมวิศวะจะอยู่ต่างประเทศเสมอ<br /> * รับน้องวิดวะหลัง last cheer เป็นวันที่แสงโสมขายดีสุดในแถบนั้น(แต่ตอนนี้ถูกห้ามกินในคณะแล้ว)<br /> * เดินลุยเวลาน้ำท่วมจะมีปลามาว่ายอยู่ข้างๆเท่าบนถนน<br /> * ตึก 12 เข้าได้ 3 ทาง แต่มียามเฝ้าแค่ทางเดียว<br /> * คำขวัญโรงอาหารวิดวะ "ขยัน ซื่อสัตย์ ประหยัด เก็บจาน" (อยู่บนโต๊ะที่โรงอาหารวิดวะทุกแห่ง)<br /> * ซอบเกกีงาม 2 เมื่อฝนตกสามารถแปลสภาพเป็นคลองใด้ในพริบตา<br /> * ล่าสุด ตึกเอ เปลี่ยนไปเป็นสีม่วงเหลือง!!!!!<br /> * สาวๆๆหอในคนให้อยากรู้ว่าสวย/ไม่สวย ก็ลองเดินผ่านหน้าภาค POWER(วิศวไฟฟ้า)ดิ เด๊ยวก็รู้ ตั้งแถวแซวกันทุกเย็น<br /> * ตึกกิจ คณะวิศวะ ถือเป็นเขตนอกคณะสามารถกินเหล้าได้ แม้คณบดีจะีสั่งห้ามกินเหล้าในคณะ<br /><br /><br /><br /> * โรงอาหารคณะถาปัด มีเมนู "แบบต๊ะ" แห่งเดียวในโลก (อยากรู้ต้องไปลองสั่งเอง)<br /> * ตึกจานบินคณะถาปัด เป็นตึกที่วงการบันเทิงชอบมาใช้มากที่สุด (หนัง มิวสิค โฆษณา....)<br /> * หนังเรื่อง 0-Negative มาถ่ายที่ถาปัดเกือบทั้งเรื่อง<br /><br />เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย<br /><br />การเดินทางโดยรถไฟ<br /><br />1. เผื่อเวลาไว้ 2 ชม. เหมือนไปขึ้นเครื่องบิน เช่น จะขึ้นรถรอบ 8.00 ที่หัวลำโพง รถอาจจะมา ถึงตามตาราง 9 โมงหรือนอกตารางเช่น 10 โมง 10 โมงครึ่ง ก็ได้ ใครจะไปรู้<br /><br />2. ลงที่สถานี "พระจอมเกล้า" ไม่ใช่ สถานี "ลาดกระบัง" เคยมีคนลงผิดมาแล้ว ไปต่อไม่ถูกเลย<br /><br />3. จำไว้ว่าคนขับรถไฟจะยึดคติ "มาตรงเวลา เราไม่ มาสายๆ เราชอบ" นี้อย่างเคร่งครัด<br />10 ขบวน แหกกฎแค่ 1 ฉะนั้นต้องเข้าใจเวลารถไฟมาเลทไป 1 ชม. 38 นาที<br /><br />4. ฟิตซ้อมร่างกายอยู่เสมอ เพื่อให้สามารถวิ่งขึ้นรถไฟ ได้อย่างทันท่วงที เพราะบางที<br />รอบที่คุณคิดว่าจะเลท กลับมาตรงซะงั้น ทำให้คุณต้องวิ่งจากซอยเกกี มาที่สถานี ข้ามฟาก<br />ไปซื้อตั๋ว แล้วกลับมาขึ้นรถไฟ ไม่ฟิตจิงอาจสลบคา บันไดรถได้<br /><br />* หากคุณคิดว่านี่เว่อร์เกินไป ดูของจริงได้ที่สถานีรถไฟ รอบประมาณ 4 โมง แล้วคุณจะเห็นด้วยตาคุณเอง<br /><br /><br /><br />5. ถ้าคุณเพิ่งมาเรียนที่นี่เป็นปีแรก อย่าเพิ่งนั่งขบวนที่มาจาก อรัญฯ รอบนี้สงวนไว้ให้<br />กับผู้ที่มีประสบการณ์มาแล้วอย่างน้อย 1 ปี (ขนาดอยู่ปี 4 บางทียังไม่อยากจะนั่งเลย)<br /><br />แต่ถ้าอยากพบกับประสบการณ์อันเลวร้ายตั้งแต่วันแรกๆ คุณจะไม่ผิดหวังเพราะคุณจะได้เจอ<br />- คนกินเหล้าโวยวายเสียงดัง<br />- กลิ่นเหงื่อ อันตลบอบอวลไปทั้งขบวน<br />- ไม่มีที่นั่งให้คุณนั่ง จนกว่าจะถึงหัวหมาก<br />สำหรับผู้โชคดี 12 ท่านแรก ท่านอาจจะได้เจอ<br />- แมลงสาบวิ่งตามขอบประตูหน้าห้องน้ำ<br />- มดไต่ตามขอบหน้าต่าง<br /><br />* หากคุณคิดว่านี่เว่อร์เกินไป ดูของจริงได้ที่สถานีรถไฟ รอบประมาณ 6 โมง แล้วคุณจะเห็นด้วยตาคุณเอง<br /><br /><br />6. ซื้อตั๋วให้เรียบร้อยก่อนขึ้นรถ ถ้าไม่ได้ซื้อ หรือ วิ่งไปซื้อไม่ทัน (เนื่องจากไม่ฟิตร่างกายตามข้อ 4) ให้ทำตามขั้นตอนดังต่อไปนี้<br />- แกล้งหลับ ในกรณีที่ได้นั่ง แต่ถ้านั่งไปกับเพื่อน แล้วเพื่อนไม่หลับ ยื่นตั๋วให้เค้าตรวจ แถมบอกว่ารู้จักกัน อันนี้ก็ควรที่จะสรรเสริญเพื่อนด้วย หลังจากจ่ายค่าปรับไปแล้ว<br />- เข้าห้องน้ำ กะจังหวะว่าได้ยินเสียง แก็บๆ มาเมื่อไหร่ ก็เข้าห้องน้ำไปเลย ฟังเสียงว่าเสียงผ่านไปไกลแล้วค่อย ออกมา วิธีนี้ต้องมั่นใจว่าจมูกจะทนกลิ่นในห้องน้ำได้ และหูคุณต้องดีเหมือนหมา<br />- เดินผ่านคนตรวจไปเลย บอกว่าตั๋วอยู่กับเพื่อนจะไปเอาอยู่เนี่ย ตามมาปะหละ ร้อยละ 90 นายตรวจจะขี้เกียดเดินตาม<br /><br />ถ้าทำตามแล้ว ยังไม่รอด ก็ถือว่าชาติที่แล้วทำบุญมาน้อย ชาตินี้เลยต้องมาจ่ายค่าปรับ ทำหน้าตาน่าสงสารเข้าไว้<br />แล้วบอกว่า 20 ได้มั้ยคร้าบบ (ปกติค่าปรับ 100) ถ้าบุญเก่ายังเหลืออยู่บ้าง นาจตรวจก็อาจจะบอกว่าเอามา 50<br /><br />7. ไร้สาระมาหลายข้อและ เอามีสาระบ้างละกัน<br />- จะไปพันทิบ นั่งรถไฟไปลง ป้ายหยุดรถพญาไท แล้วข้ามฟาก นั่งสาย 38 ต่อ<br />- จะไปสยาม นั่งรถไฟไปลง ป้ายหยุดรถพญาไท แล้วต่อรถไฟฟ้า หรือ รถเมลล์สายอะไรก็ได้ที่ไปสยาม<br />- จะไป 0 ประชุม นั่งรถไฟไปลง ป้ายหยุดรถ อโศก แล้วนั่งรถใต้ดินต่อไปได้เลย<br />- จะไป RCA นั่งรถไฟไปลง สถานีคลองตัน แล้วนั่งรถเมลล์ต่อไปอีก 4 ป้าย<br />(แต่จะไปวิธีนี้จิงเหรอ แต่งตัวมาสวยๆไปถึง เหมือนคุณป้าเข้า route เนี่ยนะ)<br />- จะไป เยาวราช นั่งรถไฟไปลงหัวลำโพงแล้ว ขึ้นสายอะไรก้ได้ที่ไปเยาวราช เยอะแยะ แต่ขึ้นให้ถูกป้ายหละ<br />- จะไป ไหนก้ไปเหอะ<br /><br />8. รักการรถไฟไทยที่สุดเลย รักนะจุ๊บๆ<br />ของกิน<br /><br /> * ส้มตำคุณนาย<br /> * สง่า หมูกระทะ<br /> * ซื่อฉาย ราดหน้า<br /> * หมูปิ้ง ปากซอยจินดา<br /> * ก๋วยเตี๋ยวป้าหน่อย<br /> * egg noodle nayhui...soi thipwaree<br /> * ก๊วย เตี๋ยวปลา/ต้มยำ/ลวกจิ้ม ที่อร่อยที่สุดในโลก ร้านก๋วยเตี๋ยวปลาโรเบิร์ท หน้าปากทางเข้าหมู่บ้านรุ่งกิจวิลล่า 7 (ทางไปร่มเกล้า) ไม่เชื่อลองดูดิ..ilovesunday@live.comhttp://www.blogger.com/profile/06023649650313718539noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4682760704466826108.post-4547578015301898752009-03-05T02:26:00.001-08:002009-03-05T02:28:23.180-08:00ฤดูร้อน<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixL07vhDs9ZHRIKermsyXf9U6XaZiVYrIvzunc_2GZtZpUmZr7CWeM9ta93qzeFRlHEWuuwkLiSKNhQSokrWXjX093Mrlv3A0MxJjqmi6vGA1U_Dr0vMq4pOpA3fXon6WiTqLZ3th-Qi8/s1600-h/flower.JPG"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixL07vhDs9ZHRIKermsyXf9U6XaZiVYrIvzunc_2GZtZpUmZr7CWeM9ta93qzeFRlHEWuuwkLiSKNhQSokrWXjX093Mrlv3A0MxJjqmi6vGA1U_Dr0vMq4pOpA3fXon6WiTqLZ3th-Qi8/s320/flower.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5309648449139171890" border="0" /></a><br />บ่อยครั้งที่ใจเดินออกไปไม่มองข้างทาง หยดน้ำตาอยู่กับการไม่มีค่า<br /><br />ฉันเดินหลงทางอยู่กลางผู้คน ที่สับสนวุ่นวาย<br />หันไปหาเธอไม่เจอผู้ใด เมื่อเธอมาจากฉันไป<br /><br />ยืนมองท้องฟ้าไม่เป็นเช่นเคย ฤดูร้อนไม่มีเธอเหมือนก่อนเหมือนเก่าขาดเธอ<br />ยืนมองท้องฟ้าไม่เป็นเช่นเคย ฤดูร้อนไม่มีเธอเหมือนก่อนเหมือนเก่าขาดเธอ<br /><br />หยุดทั้งหัวใจ เดินต่อไปไม่มีแสงดาว โอบกอดน้ำตาโอบกอดหัวใจกับความเศร้า<br /><br />ฉันเดินหลงทางอยู่กลางผู้คน ที่สับสนวุ่นวาย<br />หันไปหาเธอไม่เจอผู้ใด เมื่อเธอมาจากฉันไป<br /><br />ยืนมองท้องฟ้าไม่เป็นเช่นเคย ฤดูร้อนไม่มีเธอเหมือนก่อนเหมือนเก่าขาดเธอ<br />ยืนมองท้องฟ้าไม่เป็นเช่นเคย ฤดูร้อนไม่มีเธอเหมือนก่อนเหมือนเก่าขาดเธอ<br /><br />ยืนมองท้องฟ้า ฤดูร้อนไม่มีเธอเหมือนก่อนเหมือนเก่าขาดเธอ<br />ยืนมองท้องฟ้า ฤดูร้อนไม่มีเธอเหมือนก่อนเหมือนเก่าขาดเธอ<br /><br />บ่อยครั้งที่ใจเปิดออกไปให้ลืมเรื่องราว ฉากเก่าย้อนมาเปิดออกไปไม่เป็นเช่นเดิม<br />( Paradox)ilovesunday@live.comhttp://www.blogger.com/profile/06023649650313718539noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4682760704466826108.post-16016159723855653052009-03-02T12:01:00.000-08:002011-03-07T15:27:16.661-08:00คนดีเธอรู้ไหมว่าไม่มีใคร แทนที่เธอ<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-GjB9LZpsiqDwMBJyayoum_u0WRtwP9PZelM55P-YMN3KVsre77CRPsUMAl9QzSjvKe7iPOSFV-Je6ZKCXjpZVgsXjJ5VjbFvuBdOmkGQdLR3hDv6q1lg2QbDLhyphenhypheneecdmz8AVOmKMrxc/s1600-h/showpic.php.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 320px; height: 239px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-GjB9LZpsiqDwMBJyayoum_u0WRtwP9PZelM55P-YMN3KVsre77CRPsUMAl9QzSjvKe7iPOSFV-Je6ZKCXjpZVgsXjJ5VjbFvuBdOmkGQdLR3hDv6q1lg2QbDLhyphenhypheneecdmz8AVOmKMrxc/s320/showpic.php.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5308683304847173970" border="0" /></a><br />อาจจะมีเพียงฉัน และวันแห่งความรักเรา<br />เหงา...มันอาจจะเหงา เมื่อเธอห่างไกลสายตา<br /><br />กับบางครั้ง...ที่เหนื่อย และหัวใจมันอ่อนล้า<br />ฉันจะนอนหลับตา .......คิดถึงเธอ<br /><br />คนดี....เธอรู้ไหม? ว่าไม่มีใครแทนที่เธอ<br />แม้ไม่ได้เจอ เธอยังอยู่...ในใจ<br /><br />ยามใด...ที่ร้อนรน และต้องการใครสักคนเคียงใกล้<br />อย่างน้อย...ฉันก็มั่นใจ ......ว่ามีเธอ<br /><br />ฝากกับดาวบนฟ้า หอบความคิดถึงนี้ไป<br />ให้เธอเก็บมันไว้ ถึงวันที่เราพบเจอ<br /><br />หมื่นพันเหงา...ไม่หวั่น หัวใจมั่นเสมอ<br />แทนสัญญาถึงเธอ "คนไกล"คนนี้<br />......ยังคอย<br />( แกงส้ม EGMU04)<br /><br /><span style="font-size:180%;"><a style="font-weight: bold;" href="http://www.youtube.com/watch?v=TkR6-V_ZEg8">คลิปเพลง คนดี on Youtube</a></span>ilovesunday@live.comhttp://www.blogger.com/profile/06023649650313718539noreply@blogger.com0