
ต่อจากภาคที่แล้ว มีวิศวะ ก็ต้องมีถาปัด
ก็คณะมันอยู่ใกล้กันซะขนาดเนี้ย ลองอ่านดูเผื่อใครอยากมีแฟนคณะนี้เผื่อจะได้เข้าใจเค้ามากขึ้น ( อืมมม แต่บางทีก็เข้าใจยากเนอะ : P)
ความจริงในคณะถาปัดคณะถาปัดลาดกระบังมีจุดเริ่มต้นเมื่อปี 2497
มีทั้งหมด 5 ภาควิชา ซึ่ง5ภาควิชานี้จะมีบุคลิคลักษณะเป็นเอกลักษณ์
-เริ่มจากชาววิจิตรศิลป์จะแต่งตัวคล้ายกันในช่วงปี 1
-ส่วนชาวนิเทศน์จะไม่ค่อยใส่ชุดนักศึกษา
-พวกศอ.จะส่วมชุดชอปเข้าใกล้ห้องพักอาจารย์(ท่านนึง)ไม่ได้
-ส่วนสาวสน.ต้องดูให้ดีว่าของจริงรึเปล่า
-สถ. ไม่น้อยหน้าจะมีรุ่นพี่ท่านนึงที่ชื่อเข้ากับภาควิชาสถ.มาก ๆ จะเห็นเขาท่านนี้อยู่วนเวียนเรื่อยไปตามงานกินเหล้าต่าง ๆ ถ้านึกไม่ออกจะบอกให้พี่ตึกไง
-นักศึกษามักจะใส่กางเกงยีนส์=กางเกงนักศึกษา ส่วมรองเท้าผ้าใบ=รองเท้านักศึกษาและมักจะแอบใส่แตะเข้าห้องสมุด
-มี กิจกรรม 2-5หรืออาจจะ6รับ 1ซึ่งมีตลอดปี บางคนอาจจะคิดว่าเป็นกิจกรรมไม่สร้างสรรค์(มันสร้างสรรค์ให้น้องเราคอ >> >แข็ง)>>
-มีโรงอาหารติดริมน้ำ ทั้งใหญ่และร้านอาหารเยอะ (ประชดหน่ะ ขำๆนะ หากแต่โรงอาหารจะมีคุณลุงท่านนึงที่สวมชุดคล้าย 2005 ทิวิ ฮูลา คอยเก็บจาน
-และยังมีสุนัข2ตัว ตัวหนึ่งมันอ้วนคล้ายหมู ฉลาดเฉพาะตอนเวลาอยากกิน และอีกตัวที่ทำปากสั่นน้ำลายฟูมปาก เวลามาเสนอหน้าขอกิน
-มีสนามฟุตบอลที่(เคย)ปราศจากหญ้า (ตอนนี้มีหญ้าแล้ว)
-มีสนามบาสที่ใช้ร่วมกับที่จอดรถ
-นักศึกษานิยมเดินกลับหอ แต่ต้องนั่งมอร์ไซด์มาเรียน(ไม่ทันแล้ว !)
-เป็นคณะเดียวของลาดกระบังที่โดยสารด้วยเรือได้
-ที่มีเป็นคณะที่พบเจอตัวเงินตัวทองเป็นเรื่องปกติเลย
-ระหว่างการเดินจากตึกไปโรงอาหารต้องอาศัยครีมกันแดดแบบ100เปอร์เซ็นต์
-ถึงจะไม่ดำนะ ยิ่งเดินไปวิจิตนะ อย่าให้บอกว่าแสบตัวแค่ไหน)
-ภาควิชาวิจิตรศิลป์มีร้านขายข้าวและลานฟุตบอลส่วนตัว
-ประตูหลังคณะสร้างมาเพื่อปิด...(อย่างนี้ไม่ต้องสร้างดีกว่า
-นัก ศึกษาปี 1 แรกๆจะเห่อไปกินข้าวที่วิศวะเพราะว่า "ติดแอร์" หลังจากนั้นซักพักนึง ต่อให้มีคนชวนไปกินที่วิศวะก็ไม่มีใครไปไม่รู้ทำไมเหมือนกัน>> เป็นอย่างนี้จริงๆนะไม่เชื่อน้องๆลองดูเพื่อนๆตัวเอง)
-Shop พลาสติคมีลุงคนนึงหน้าเหมือนแมวเปิด shop ไม่ตรงเวลา แต่ปิดก่อนเวลาประจำ เวลาจะขอแวคพลาสติคก็ต้องแล้วแต่อารมณ์ลุงแมว
-หมาที่โรงอาหารมีท่าไม้ตายเวลาขอข้าวคือ เอาปากที่น้ำลายฟูมๆ มาวางไว้ที่หน้าตักคนนั่งริม
-ร้านข้าวที่ชื่อครัวยายสม มีชื่อร้านอีกชื่อนึงคือ "ร้านป้าผี
-ป้าแอ๊ะที่ขายเครื่องเขียน มีอีกชื่อนึงว่า "ร้านหลอก
-ร้าน ป้าแอ๊ะจะมีช่วงเวลาปรับขึ้นราคาของบางชิ้นที่เกี่ยวข้องกับงานของนักศึกษา ที่ต้องซื้อกันครั้งละเยอะๆ เวลาที่ร้านป้าแอ๊ะขึ้นราคาก็คือเวลา "ส่ง Project ป้าแอ๊ะจะรู้ทันตลอดว่าเมื่อไหร่ภาคไหนจะต้องส่งงานอะไร ป้าแอ๊ะจะรู้หมดและปรับราคาของขึ้น เช่น โฟม ปกติราคา 15 บาท เวลาส่ง project ขึ้นเป็น 20 ทำนองนี้
- ร้าน Welcome คือร้านค้าที่ถูกลืม ร้าน Welcome จะมีคนเข้าไปซื้อเฉพาะเวลาที่ร้านป้าแอ๊ะของหมด
-ใน โรงอาหารจะมีสิ่งมีชีวิตที่น่าอัศจรรย์อยู่ 2 สิ่ง คือ ลุงสามตา กับ ป้าปลอม ลุงสามตาจะคอยเก็บทุกอย่างที่เรายังกินไม่เสร็จ ป้าปลอมจะดูละม้ายคล้ายป๊อป อารียา เวลาอายุ 184
-ผู้หญิงคณะเราจะมีทั้งหน้าตาแย่ที่สุดและสวยมากที่สุดในมหาลัย แต่เปอร์เซนจะเป็น 99 : 1
-ใครที่เพิ่งมากินข้าวในโรงอาหารใหม่ๆจะสะดุ้งกับเสียง ปึ๊ง ! เป็นระยะๆ แต่อีกหน่อยจะชินเอง
-ครัวยายสมอาหารอร่อย แต่เคยมีคนเจอขน.....ในจาน(คำคล้องจอง
-มีชอปที่เจ๋งที่สุดในประเทศไทย (ขอเน้นที่ชอปไม้อัพเกรดสุดๆตอนนี้ แต่คนคุมชอป...(ละไว้ในฐานที่เข้าใจ โดยเฉพาะชอปพลาสติก
-ผู้หญิงที่ฉลาดๆและน่ารักๆปี1จะรู้สึกเหมือนเรียนสบายกว่าคนอื่น
-ศอ.ปี1ต้องซื้อถุงยาง
-อีก ครึ่งนึงของโรงอาหารจะมีเด็กนิเทศน์นั่งกันตรึมมมม(ไม่กล้าเข้าไป>> >>>อ่ะ...) เป็นคณะที่มีที่จอดรถเหลือ ในวันแรกคุณอาจเดินวนอยู่ 2 รอบกว่าจะเจอห้องเรียน บนชั้น3ของตึกเรียนรวม
-ในวันที่ 2 ก็เช่นกัน
- มุขตลกในคณะเรา จะตลก ในคณะเรา
-ร้านไก่ปิ้งที่ตรงประตู จะมาขายทุกวันอร่อยมาก ถึงแม้ไก่จะดูแดงผิดปกติ แต่ก็ซื้อกินทุกวัน
-หมาที่โรงอาหารชื่อหิมะ เคยพังประตูในกีฬาไอดีมาแล้ว อีกตัวไม่รู้ แต่ชอบนอนละเมอเหมือนว่าจมน้ำ
-ใน คณะจะมีหมา 2 แก๊งค์ใหญ่ แก๊งค์หิมะ กะหมาแก๊งค์ช็อป 2 แก๊งค์นี้ไม่ถูกกัน หมาแก๊งค์ช็อป มีสมาชิกเยอะแยะ จ่าฝูงที่เด่นดัง คงเป็น ร็อตสจ๊วต หมาปั๊กเสียงแหบ ไอโบ้ หนึ่งในสมาชิกแก๊งค์หมาช็อป จะรู้จักและเข้ามาทักทาย ก็ต่อเมื่อคุณซื้อไก่แดงที่ประตูช็อปเท่านั้น
-แมว ในช็อปเซ ชื่อ ดำปรอด เป็นแมวอ้วนหนัก 6 กิโล และชอบไปนอนในกองงานเซรามิกส์ แต่มันก็เป็นแมวที่มีวิชาตัวเบาสูง เพราะไม่เคยเหยียบงานแตกเลย
-ช็อปเซ ถูกขนานนามว่าเป็นช็อปดูดพลัง แม้ว่าเข้าไปหาเพื่อนแค่ 5 นาที ก็รู้สึกเหนื่อยล้าได้ มีแต่เด็กเซเท่านั้น ที่สามารถต่อกรกับวิชามหาเวทย์ดูดดาวที่ช็อปเซได้
-แมวที่เก่งที่สุด คงเป็นดำปรอด เพราะสามารถขับไล่ไอโบ้จนวิ่งหนีมาแล้ว
-เค้าว่ากันว่า หากเจอตัวเห้. ในคณะ จะเรียนจบ 5 ปีแต่อย่าเจอหลายครั้งล่ะ เดี๋ยวจะทวีคูณ
-คณะเราตอนเช้าน่ากัวกว่าตอนกลางคืน ไม่เห็นมีไคเรยลมพัดทีเสียวสันหลัง
-ห้อง น้ำชายชั้นสี่ที่ตึกเรียนรวม จัดว่าเป็นที่ๆเหมาะแก่การปลดทุกข์(หนัก)ที่สุด เนื่องจากการที่ไม่ค่อยมีใครขึ้นไปใช้ ทำให้ทั้งเงียบ สะอาด แถมยุงยังน้อยกว่าชั้นล่าง ทำให้มีสมาธิในการ..เป็นอย่างยิ่ง
-หมาหิมะชื่อเรียกไม่ซ้ำ แล้วแต่จะตั้ง เพียงแค่คุณมีอาหารในมือ เรียกชื่อไรกูหันหมด
-อีก อย่างที่สังเกตได้ เวลาเรียนปกติจะไม่ค่อยมีคนที่ตึกแต่เวลาสอบคนมาจากไหนเยอะแยะไม่รู้ แถมแต่งตัวดี ไม่มีรองเท้าแตะ และก้อผู้ชายคณะเราตอนปีเด็กๆจะไว้ผมยาวรุงรัง หนวดเคราเพียบ แต่พอปี 5 เรียบร้อยอย่างกะเรียนแพทย์(ความหล่อที่ซ่อนอยู่ได้เปิดเผย ตรงข้ามกับผู้หญิง ซึ่งน้ำหนัก มักจะเพิ่มตามชั้นปี 55555
-มีคนบอกว่าตัว "เหี้_"ในคณะเรารสชาดเหมือนไก่
-ถ้าเด็กปี1เข้ามาใหม่จะมีดาวเด่น3-4คน แต่พอเวลาผ่านไปซักพัก(เมื่อทำใจได้แล้ว จะเริ่มเห็นถึงความน่ารักของน้องๆหลายๆคนมากขึ้น
-มีพี่คนนึงชอบแต่งตัวเหมือนศาลพระภูมิ ขับรถC แต่มีสาวซ้อนไม่ซ้ำหน้า
-อาจารย์วิจิตรชอบลงแข่งบอล...แล้วยังจาเก่งอีก
-เด็กถาปัดจาเก๋าไม่ออกตอนเดินผ่านสัตวบาล
-ถ้าคุณหน้าตาเรียบร้อยดูเป็นเด็กดี จาใส่รองเท้าแตะเข้าห้องสมุดไม่ได้
-ในทางกลับกัน...บางคนใส่ขาสั้นเข้าได้
-ใคร ก้อตาม(โดยเฉพาะเด็กสถ.)ที่ถูกพี่ปุ๊กจำชื่อได้ จะเหมือนต้องมนต์สะกด ทำให้ต้องซื้อข้าวแต่ของร้านพี่ปุ๊กกินอยู่ร่ำไป และจะรู้สึกระอักกระอ่วนใจ(และไม่สบายใจ)ทุกครั้งที่จะไปซื้อข้าวร้านอื่น กิน เหมือนกับว่าได้ทำผิดต่อคำสาบานอะไรสักอย่าง หรือแม้แต่ตอนกำลังที่จะเดินไปซื้อข้าวจากร้านอื่น แต่เมื่อได้ยินเสียงเรียกราวกับต้องมนต์ของพี่ปุ๊ก จะทำให้เกิดการต่อสู้ภายในจิตใจอย่างปั่นป่วนและรุนแรง แล้วในที่สุดก้อจะพ่ายแพ้แก่ใจ แล้วหันกลับไปซื้อข้าวร้านพี่แกกินอย่างคนไร้หนทางต่อต้าน และศิโรราบ..(ประสบการณ์จริง)
ส่วนอันนี้มีแถม
คุณจะรู้ว่าคุณกำลังเรียน'ถาปัด เมื่อ...
- นาฬิกาปลุกบอกเวลาไปนอน ไม่ใช่ตื่น
- ไม่อายที่จะหลับน้ำลายยืดในชั้นเรียน โดยเฉพาะวิชา construction
- รู้ว่ายู้ฮูกับพริตต์รสเป็นอย่างไร
- คุณเฉลิมฉลองให้กับ space
- กาแฟกับกระทิงแดงไม่ใช่เครื่องดื่ม แต่เป็นอุปกรณ์ (เคยสังเกตเวลาพี่ทำทีสิส ป่าว
ขวดกระทิงแดง M 150 จะเรียงรายเต็มขอบหน้าต่างทั้งสองฟากของสตูดิโอเลย)
- คุณตกใจเมื่อเห็นตึกใหม่ในมหาลัย
- คุณคิดว่าการสร้าง space เป็นไปได้
- หลับติดต่อกันมากกว่า 20 ชั่วโมงในวันเสาร์-อาทิตย์ (ยิ่งถ้าช่วงทำโปรเจคไม่
ได้นอนหลายวัน
- พอส่งงานเสร็จ หลับเป็นตาย โจรขึ้นบ้านก็อาจไม่รู้สึกตัว)
- ทะเลาะกับสิ่งไม่มีชีวิต
- ผลอยหลับในห้องน้ำ(เป็นเรื่องปกติ ขนาดเปิดฝักบัวราดหัวอยู่
ยังจะหลับให้ได้)
- น้อง ชายหรือน้องสาวของคุณคิดว่าตัวเองเป็นลูกคนเดียว 5555 (จริง!!!! ได้
กลับบ้านน้อยมาก อยู่แต่สตู กับหอ ยิ่งปีสูงๆ นี่ สตูคือที่อยู่หลักเลย)
- ฟังซีดีทั้งหมดในเวลาไม่ถึง 48 ชั่วโมง
- ไม่ค่อยมีคนเห็นคุณในที่สาธารณะ (โดนเพื่อน ด่าประจำ = แกยังมีชีวิตอยู่
อีกเหรอ -*-)
- ทำกุญแจบ้านหายแต่ไม่รู้ตัวเป็นอาทิตย์
- อาบน้ำ แปรงฟันในห้องน้ำข้างๆสตูดิโอ
- คุณพบประโยชน์ของการมีผมสั้นหรือผมเกรียน แล้วก็เริ่มจะชอบหัวล้านๆ
- ใช้ฟิลม์หมดม้วนถ่ายทางเดินอย่างเดียว
- รู้ว่าเครื่องขายของอัตโนมัติเติมของกี่โมง
- พกยาระงับกลิ่นตัวอยู่ตลอด
- ตอนทำโมเดลจะรีไซเคิลของเก่งมาก (ถูกกกกกกกกก)
- เวลาคุยกับคนอื่นเหมือนกับว่าจะพยายามร้องอะไรงึมๆงำ ๆ (อันนี้ก็
แอบเป็นเหมือนกัน บางครั้งก็คุยกับคณะอื่นไม่รู้เรื่อง-*-)
- ลุกขึ้นมาเต้นอย่างเมามันตอนตีสาม ทั้งๆที่ไม่ได้กินเหล้าซักหยด (เริ่ม รั่ว
สติแตก งานเดือดดดดดด ไม่ทันแล้วววว)
- เขียนโน้ตด้วยปากกาเขียนแบบหรือโยเคน
- คุณรวมอาหารสามมื้อเป็นมื้อเดียว (ประหยัดค่าอาหาร แต่โรคกระเพาะ
ถามหาแทน)
- วันหยุดเป็นวันนอนเพิ่ม (การนอนเป็นสิ่งที่มีค่ายิ่ง)
- คุณมีรูปถ่ายตึกมากกว่าคน
- เอาแฟนไปเที่ยวที่ไซท์ก่อสร้าง
- สามารถมีชีวิตอยู่ได้โดยไม่ต้องติดต่อกับคนอื่น กินอาหาร
หรือโดนแสงอาทิตย์แต่ถ้างานปรินท์ไม่ออกนี่ขอตายดีกว่า (ใช่ !!!)
- ใช้โฟโต้ชอป อิลลัสเตรเตอร์และทำเวบได้อย่างคล่องแคล่ว
แต่ใช้ Excel ไม่เป็น
- เรียกชื่อจริงของสถาปนิกผู้ยิ่งใหญ่อย่างกับว่าเป็นเ พื่อน (แฟรงค์ คอร์บู มิส...)
แฟรงค์=แฟรงค์ ลอยด์ ไรท์
คอร์บู=เลอ คอร์บูซิเอร์
มิส=มิส แวน เดอ โรห์
- ซื้อ Art4D room daybed หรือ บ้านและสวนทุกเดือนแต่ยังไม่ได้อ่านกว่าครึ่ง
- ค่าใช้จ่ายกว่า50%จะหมดไปกับการเรียน+ทำงาน
-
ท่านมักจะไม่ค่อยมีเงินกินข้าว แต่สามารถหาเงินมากินเหล้าได้-อ๊ากกกกกก เห็นด้วยที่สุด- สิ่งที่ทำกันเป็นปกติ จะเป็นเรื่องผิดปกติสำหรับคนนอก
- เวลาคนบอก ดื่มน้ำสิงห์ คุณนึกถึงเหล้ามากกว่าน้ำเปล่า
- ตีสองตีสามเป็นเวลาปกติ แต่บ่ายสองบ่ายสามนี่มีอยู่บนโลกด้วยฤา?
(นอนเร็ว คือ ประมาณ เที่ยงคืน นอนดึก คือ ตี 4-5 หรือ เช้า เลย )
- เปลี่ยนแนวไปฟังลูกทุ่งมากขึ้น หลังจากฟังซีดีทั้งหมดแล้วตอนเที่ยงคืน
- แบรนด์เนมของพี่สาวคือ แอร์เมส พราด้า ดีเคเอ็นวาย แบรนด์เนมของคุณคือ
โคปิก มาสเท็ก สเต็ดเล่อร์
- คนอื่นพูดว่า "โล่งจัง" คุณพูดว่า "สเปซเยอะจัง"
- คณะอื่นเรียน 2-3วิชา ในครึ่งวัน แต่คุณเรียน2วิชาจนถึงเย็น
(บางวันก็วิชาเดียวตั้งแต่ เช้า ถึงค่ำ)
- การไม่อาบน้ำ2-3วัน เป็นเรื่องปกติ
- ยิ่งขึ้นปีสูงยิ่งเริ่มปัญญาอ่อน (เหอๆ ถูกต้อง)
- เมื่อถึงจุดหนึ่งคุณจะสรรหาเพลงเก่ามาฟังมากกว่าการห าเพลงใหม่ฟัง
- วิทยุเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด
- น้ำประปาดื่มได้
- อาหารเหลือกินได้
- เสื้อเหม็น รองเท้าเหม็น กางเกงเหม็น ใส่ได้
- เชื้อราในร่มผ้า เหมือนเครื่องแสดงความเป็นคนจริง
- วิชาที่ต้องอ่านหนังสือ ที่มีตัวหนังสือเกินครึ่งหน้า จะถูกพิจารณาในการอ่าน
หลังสุด ทั้งๆที่อ่านหนังสือนิยาย ได้เป็นเล่มๆ
- 7/11 เพื่อนคู่ใจในยามดึก
- เวลานอนสำคัญกว่าแฟน................โดนทิ้งในเวลาต่อมา
- ไม่กล้ามีแฟน เพราะไม่มีใครพอจะรับได้ 555