ฤดูร้อน

บ่อยครั้งที่ใจเดินออกไปไม่มองข้างทาง หยดน้ำตาอยู่กับการไม่มีค่า

ฉันเดินหลงทางอยู่กลางผู้คน ที่สับสนวุ่นวาย
หันไปหาเธอไม่เจอผู้ใด เมื่อเธอมาจากฉันไป

ยืนมองท้องฟ้าไม่เป็นเช่นเคย ฤดูร้อนไม่มีเธอเหมือนก่อนเหมือนเก่าขาดเธอ
ยืนมองท้องฟ้าไม่เป็นเช่นเคย ฤดูร้อนไม่มีเธอเหมือนก่อนเหมือนเก่าขาดเธอ

หยุดทั้งหัวใจ เดินต่อไปไม่มีแสงดาว โอบกอดน้ำตาโอบกอดหัวใจกับความเศร้า

ฉันเดินหลงทางอยู่กลางผู้คน ที่สับสนวุ่นวาย
หันไปหาเธอไม่เจอผู้ใด เมื่อเธอมาจากฉันไป

ยืนมองท้องฟ้าไม่เป็นเช่นเคย ฤดูร้อนไม่มีเธอเหมือนก่อนเหมือนเก่าขาดเธอ
ยืนมองท้องฟ้าไม่เป็นเช่นเคย ฤดูร้อนไม่มีเธอเหมือนก่อนเหมือนเก่าขาดเธอ

ยืนมองท้องฟ้า ฤดูร้อนไม่มีเธอเหมือนก่อนเหมือนเก่าขาดเธอ
ยืนมองท้องฟ้า ฤดูร้อนไม่มีเธอเหมือนก่อนเหมือนเก่าขาดเธอ

บ่อยครั้งที่ใจเปิดออกไปให้ลืมเรื่องราว ฉากเก่าย้อนมาเปิดออกไปไม่เป็นเช่นเดิม
( Paradox)